Are people-oriented leaders perceived as less effective in task performance? Surprising results from two experimental studies

در ادبیات رهبری، توافق وجود دارد که اثربخشی رهبری با دو بعد اساسی مرتبط است: جهت گیری و جهت گیری افراد. کار حاضر نشان می دهد که هنگام تصمیم گیری از رهبران، ناظران تمایل دارند که این ابعاد را به عنوان مخالف درک کنند. به طور خاص، داده های حاصل از دو مطالعه تجربی نشان می دهد که جهت گیری افراد از رهبران هدف کاهش می یابد که آنها به عنوان صالح در فعالیت های مرتبط با مدیریت کار مانند مدیریت یک معامله مالی، تضمین کیفیت فرایندهای تولید و یا افزایش سود مورد قبول است. این یافته ها در رابطه با رهبران مرد و زن مورد آزمایش قرار گرفته است. پیامدهای این نتایج برای تحقیقات مدیریتی در مورد چگونگی توجه و اثربخشی افراد در فعالیت های مدیریتی مرتبط با کار توسط ناظران می تواند به عنوان دو طرف متضاد یک دنباله در نظر گرفته شود.