Coping with food crises: Lessons from the American Dust Bowl on balancing local food, agro technology, social welfare, and government regulation agendas in food and farming systems

این مقاله چهار سیاست کلی و واکنش های عمومی در مورد گرد و غبار آمریکایی در دهه 1930 را بررسی می کند، به عنوان راهی برای کشف چگونگی شکل گیری جامعه امروز برای حل بحران غذایی خود ما. به طور خاص، در گرد و غبار، برخی از استدلال کرد که راه حل های توسط مهندسان و کشاورزان که روش های جدید آبیاری از زمینه های خشک توسعه یافته است. گروه دوم معتقد بودند که انگیزه های سیاسی و اقتصادی نامناسب به پیشگیری از خشکسالی منجر به شیوه های بد کشاورزی شده اند و این موجب فرسایش گسترده ای شده است. به این گروه، بهترین راه حل ها شامل تنظیمات دولتی از شیوه های مزرعه بود. گروه سوم بر رفاه افراد متمرکز بود، و این که ایجاد یک شبکه ایمنی اجتماعی برای محافظت از خانواده های حاشیه نشین، بالاترین اولویت بود. در نهایت، مفسرانی وجود داشتند که از رویکرد کوچکتر، اکولوژیکی و رویکرد جامع برای کشاورزی حمایت می کردند. امروزه چهار چشم انداز در بحث در مورد چگونگی حفظ امنیت غذایی جهانی در پرتو رشد جمعیت، قیمت های بالای انرژی و تغییرات آب و هوایی حضور دارند. بررسی شباهت گفتمان بین بحران غذایی امروز و آنچه که 80 سال پیش در جامعه آمریکا به وقوع پیوست، نشان می دهد که طرفداران چهار اردوگاه متفاوت با اصول بسیار متفاوت انگیزه می گیرند. به طور خلاصه، طرفداران راه حل های تکنولوژیکی، بسیاری از استدلال های خود را بر این فرضیه قرار می دهند که ابتکار انسانی قادر به تولید سیستم های غذایی بسیار تولیدی است. در عوض، استدلال های مدیریتی بر اساس این ایده است که محیط طبیعی را می توان با استفاده از اصول علمی، منطقی و کارآمد مدیریت کرد. روایت رفاه اجتماعی به دنبال ایجاد یک سیستم غذایی متعادل است. در نهایت، روایات اکولوژیک و جامع استدلال می کند که سیستم های غذای متنوع، کوچک و محلی ضروری برای پایداری طولانی مدت است. بنابراین اولویت این مقاله این است که این تنشهای هسته شناختی عمیق برگزار شده را به عنوان راهی برای اثبات این نکته که سیاست گذاران امروز باید سیاستمداران را بی ثبات کنند و از اصولی که در چهار روایت درج شده است، در طراحی برنامه ها برای اطمینان از اینکه قرن 21 تکرار بحران دهه 1930 صورت نمی گیرد.