Narratives of recovery after floods: Mental health, institutions, and intervention

شواهد افزایشی وجود دارد که حوادث سیل بر سلامت روان افراد مبتلا به آن تأثیر می گذارند، با این که شناختن این که دوره بهبودی بعد از این رویداد برای نتایج بسیار مهم است، وجود دارد. تحقیقات قبلی در زمینه سیلاب استدلال کرده است که شکاف بهبودی که در طول روند طولانی بهبودی در زمانی رخ می دهد که ارائه حمایت از مقامات دولتی و سازمان ها کاهش می یابد و تعاملات کمتر تعریف شده با بازیگران خصوصی مانند بیمه گران، آغاز می شود، وجود دارد. این مفهوم اهمیت پشتیبانی و مداخله از مقامات و سایر نهادها را برای فرآیندهای بهبود نشان می دهد. تا به امروز، تحقیقات کمی به طور خاص به این روابط و عواقب آن برای رفاه ذهنی مردم از طریق بهبودی متمرکز شده است. این مطالعه به بررسی فرآیندهای بازیابی افراد از وقایع سیل، با تمرکز بر نقش تعامل با سازمانها در مسیرهای سفرهای سلامت روان می پردازد. این تجزیه و تحلیل رویکرد روایی را برای مصاحبه های مکرر عمیق که طی یک دوره پانزده ماهه انجام شده است با 9 فرد که خانه هایشان در سال 2013/14 در سمستر انگلستان سیل زده بودند، به کار برده است. نتایج نشان می دهد که شواهد محکمی برای پشتیبانی نهادی نقش مهمی در نحوه برخورد افراد پس از سیل در بهبود سلامت روانی دارند. داده ها نشان می دهد که استراتژی هایی برای حفظ انعطاف پذیری روحی و احساسی در دوره های مشخص در طول بهبودی نشان می دهد و نشان می دهد که هر دو اقدامات نهادی و فقدان ادراک شده در شرایط خاص بر سلامت روانی حوادث سیل تاثیر می گذارد.