Urban energy structure optimization at the sector scale: considering environmental impact based on life cycle assessment

افزایش فشار جمعیت و رشد اقتصادی، تامین منابع محدود انرژی و نگرانی های بیشتر در مورد اثرات زیست محیطی، تصمیم گیرندگان را مجبور به برنامه ریزی کامل سیستم های انرژی شهری می دانند. در این مطالعه یک مدل بهینه سازی چند هدفه در مقیاس بخش شهری برای دستیابی به توسعه پایدار سیستم های انرژی، اقتصادی و محیط زیست، با تلفیق اهداف حداقل مصرف انرژی، هزینه انرژی و اثرات زیست محیطی پیشنهاد شده است. برای جامع سنجی اهداف زیست محیطی، روش محاسبه چرخه زندگی برای محاسبه اثرات زیست محیطی ناشی از آلودگی های مختلف در زنجیره تولید، حمل و نقل و مصرف انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. بر اساس داده های سال های 1995 و 2010، مدل بهینه سازی برای پکن، چین برای به دست آوردن یک راه حل مناسب از ترکیب انرژی در سال های 2015 و 2020، که در آن چهار منبع انرژی (یعنی زغال سنگ، نفت، گاز طبیعی و برق که برای حساب بیش از 96٪ کل مصرف انرژی) به شش بخش کلیدی (کشاورزی، صنعت، ساخت و ساز، حمل و نقل، تجارت و خانوار) ​​توزیع می شود. نتایج برآورد کاهش نسبت ذغال سنگ به کل مصرف انرژی و افزایش برای دیگران است. کاهش مصرف انرژی تنها در بخش صنعت مشاهده می شود. همچنین دریافت که اثر صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در هنگام بررسی تاثیرات زیست محیطی بهتر از نادیده گرفتن تاثیرات زیست محیطی است. این نتیجه گیری می کند که مدل بهینه سازی چند هدفه که یکپارچه سازی تاثیرات زیست محیطی است، برای تخصیص معقول منابع انرژی در بخش های شهری مفید است که می تواند به اهداف اقتصادی، انرژی و محیط زیست کمک کند و حمایت بیشتری از مدیریت سیستم های شهری را فراهم کند.