کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
345098 617482 2010 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Protecting children from violence and maltreatment: A qualitative comparative analysis assessing the implementation of U.N. CRC Article 19
ترجمه فارسی عنوان
محافظت از کودکان در مقابل خشونت و سوءرفتار: یک آنالیز کیفی مقایسه ای که اجرای ماده ی 19 CRC سازمان ملل را ارزیابی می کند
کلمات کلیدی
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلمات کلیدی

دیدگاه های یونیسف

پژوهش و تمرین

تصویر1. حقوق کودک در مدل پاسخگویی عملی

اهداف مطالعه و ماهیت

روش

رویه ها/گردآوری داده ها

آنالیز داده ها

افراد مورد مطالعه

اقدامات

قابلیت اندازه گیری/درجه بندی اقدامات

طراحی مطالعه

آنالیز ضرورت

آنالیز کفایت

نتایج

نتایج آنالیز ضرورت

نتایج آنالیز کفایت

ارتباط متقابل اقدامات

زیرساخت محافظت از کودک

بحث و پیشنهادات

نتایج و پیشنهادات

شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی (محیطی)

نقاط قوت

موانع

محدودیت ها

نتیجه گیری

 
ترجمه چکیده
اهداف: 1) جهت شناسایی اینکه کدام پیمان نامه ی سازمان ملل در خصوص حقوق کودک (CRC) اقدامات محافظت از کودک (CP) را مانند سیاست گزاری، سیستم های گزارش دهی و خدمات برای قربانیان کودک آزاری و بی توجهی (CAN)، به صورت فردی یا ترکیبی پیشنهاد می کند که مهمترین مسئله در ایجاد یک سطح پایه از حفاظت از کودکان در 42 کشور بودند؛ و 2) جهت ارزیابی اینکه آیا این اقدامات لازم یا کافی بود تا به حفاظت پایه ای از کودک در کشورهای در حال توسعه و صتعنی دست یافت. روش: کنشگران محافظت از کودک و/یا متخصص حقوق از 42 کشور یک پرسشنامه در خصوص ماده ی 19 CRC که نیازمند اجرای اقدامات CP بودند را پر کردند و به اثربخشی کشورشان در اجرا، سطح فعلی اثربخشی محافظت از کودکان و موضوعیت بهبود در محافظت از کودکان از زمانی که CRC در سال 1989 اتخاذ شد، امتیاز دادند. اطلاعات برآمده از مشاهدات حاصله ی کمیته ی حقوق کودک و همچنین نشانگرهای یونیسف و سازمان جهانی بهداشت در خصوص سلامت و مسائل محافظتی کودک مورد استفاده قرار گرفتند تا پاسخ ها بررسی و تکمیل شوند. آنالیز کیفی مقایسه ای (QCA) استفاده شد تا اثربخشی اجرای اقدامات محافظت از کودک شناسایی شود. نتایج: نتایج نشان می دهند که محافظت از کودک که در میان کشورهای مورد مطالعه نسبتا موفق تر تشخیص داده شد ناشی ازوجود اقدامات ذیل در دو نوع برنامه ی اجتماعی است: یک زیرساخت CP (قانون گزاری به علاوه ی خدمات) و دست کم یک برنامه ی حمایتی مداخله ای مبتنی بر اطلاعات. نتیجه گپری: 14 کشور (33%) مصمم بودند که دست کم یک سیستم CP پایه ای درجهت حفاظت از کودکان از خشونت و سوءرفتار ایجاد کنند. این کشورها وجود 3 عنصر مورد نیاز تشریح شده در بالا را گرازش کردند. این مطالعه نیاز دولت ها به اتخاذ یک رویکرد سیستمی در حفاظت از کودک از جمله سیاست گزاری/قانونگزاری، برنامه-های مبتنی بر اطلاعات و خدمات اجتماعی و همچنین آموزش حرفه ای و افزایش آگاهی عمومی تقویت می کند. کشورهای دارای رتبه ی برتر از جمله: استرالیا، بحرین، بلژیک، برزیل، کانادا، استونی، آلمان، ایتالیا، اردن، لبنان، مالزی، جمهوری کره، اتحاد روسیه و بریتانیا هستند. تمرین مفاهیم: دولت ها باید سیستم های CP با اقدامات متعدد، یکپارچه و موثر CP چناکه در فوق تفصیل شد ایجاد کنند، با متخصصین آموزش دیده کار کنند و همچنین آگاهی عمومی را افزایش دهند تا محافظت موفق از همه ی کودکان در هر کشوری تضمین شود. اقدامت جزئی موثر نیستند. به علاوه، به جز ایجاد، اجرا و ارزیابی اثربخشی مداخلات حرفه ای، پیامدهای واقعی برای کودکان که در اینجا مطالعه و گزارش نشده است باید تمرکز در اولویت برای پیشبرد محافظت کودکان باشد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی پریناتولوژی (پزشکی مادر و جنین)، طب اطفال و بهداشت کودک
چکیده انگلیسی

Objectives(1) To identify which United Nations Convention on the Rights of the Child (CRC) recommended child protection (CP) measures, such as policy, reporting systems, and services for child abuse and neglect (CAN) victims, individually or in combination, were most important in establishing a basic level of child protection in 42 countries; and (2) to assess whether these measures were necessary or sufficient to achieve basic child protection in developing and industrialized countries.MethodChild protection and/or rights expert respondents from 42 countries completed a questionnaire on CRC Article 19 (CRC19) required CP measures implementation and rated their country's effectiveness in implementation, the current level of effectiveness of child protection, and the relevance of improvements in child protection since the CRC was adopted in 1989. Information from the Committee on the Rights of the Child Concluding Observations, as well as UNICEF and WHO indicators on child health and protection issues were used to check and supplement responses. Qualitative comparative analysis (QCA) was used to identify child protection measure implementation effectiveness.ResultsResults indicate that child protection judged as comparatively more successful among study countries is a result of having the following measures in place from two types of social programs: a CP infrastructure (legislation plus services) and at least one information-based intervention support program.ConclusionsFourteen (33%) countries were determined to have established at least a basic CP system toward protection of children from violence and maltreatment. These countries reported having the three required elements described above. The study reinforces the need for governments to take a systems approach to child protection, including policy/legislation, information-based programs and social services, as well as professional training and public awareness raising. The top-ranked countries included: Australia, Bahrain, Belgium, Brazil, Canada, Estonia, Germany, Italy, Jordan, Lebanon, Malaysia, Republic of Korea, the Russian Federation, and the United Kingdom.Practice implicationsGovernments need to establish CP systems with multiple, well-integrated, effective CP measures as elaborated above, working with trained professionals and also raising public awareness to ensure successful protection for all children in every country. Partial measures are not effective. Further, in addition to establishing, implementing, and evaluating the effectiveness of professional interventions, the actual outcomes for children, not studied or reported on here, need to be the priority focus for child protection going forward.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Child Abuse & Neglect - Volume 34, Issue 1, January 2010, Pages 45–56
نویسندگان
, , ,