Is nonverbal behavior in patients and interviewers relevant to the assessment of depression and its recovery? A study with Dutch and Brazilian patients

رفتار غیر کلامی که توسط بیماران مبتلا به افسردگی در تعاملات آنها با دیگران نشان داده می شود ممکن است منجر به نابسامانی اجتماعی و حفظ افسردگی شود. بررسی ارتباط بین افسردگی یکپارچه و رفتار هر دو بیمار و مصاحبه شونده، کمیاب بوده و محدود به نمونه های اروپایی است. این مطالعه به بررسی اینکه آیا رفتار غیر کلامی در بیماران و مصاحبه شونده ها با شدت افسردگی و بهبودی همراه است یا خیر. تفاوت های فرهنگی مورد بررسی قرار گرفت. هفتاد و هشت بیمار مبتلا به افسردگی (28 برزیلی، 50 هلندی) قبل و بعد از 8 هفته درمان دارویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران در مصاحبه مقیاس افسردگی همیلتون فیلمبرداری را قبل از درمان ضبط کردند و برزیلی نیز پس از درمان فیلم برداری شد. رفتارهای غیروابسته (تلاش زبان گفتاری بیماران و تشویق مصاحبه گران) با استفاده از یک اخطار دو عامل انجام شد. نتایج نشان داد که تلاش زبان با تشویق همراه بوده و هر دو تحت تاثیر شدت افسردگی پایه قرار نگرفته اند. با این حال، از قبل تا پس از درمان، در حالی که تشویق باقی ماند بدون تغییر، تلاش صحبت کردن در میان بیماران غیر باز نشده افزایش یافته است. تلاش های سخنرانی با فرهنگ بیماران همراه بود: برزیل ها بیشتر از زبان هلندی سخن می گفتند. این یافته ها نشان می دهد که در حالی که رفتار غیروانه حمایت کننده مصاحبه کننده ممکن است پایدار باشد، مجموعه ای از رفتارهای غیر کلامی که از طریق حرکات سر، تماس با چشم و حرکات نشان داده شده توسط بیماران در هنگام صحبت در مصاحبه های بالینی نشان دهنده پایداری افسردگی پس از درمان است.