Understanding metacognitive inferiority on screen by exposing cues for depth of processing

یادگیری و تست کاغذ و مداد به تدریج به محیط کامپیوتری تبدیل می شود. محققان شناختی و فراشناختی در مقایسه با مقاله در مقابله با تلاش، تست عملکرد و میزان اعتماد به نفس، در برخی موارد با عوامل نامطلوب ناشناخته، نسبت به مقیاس ناپایداری صفحه نمایش پیدا می کنند. به طور مشخص، این مطالعات از وظایف درک مطلب خواسته شده در متون طولانی استفاده می کند که عوامل مرتبط با فناوری و شناخت را مختل می کند. ما فرض کردیم که رسانه یک نشانه محاوره ای را فراهم می کند که صرف نظر از طول متن به پردازش کمتری روی صفحه می انجامد، به خصوص وقتی که ویژگی های کار اشاره می کنند که پردازش کم عمق مشروع است. برای آزمایش این فرضیه، ما برای حل روی صفحه و یا بر روی کاغذ، از چالش های پیچیده و پیچیده استفاده کردیم. در آزمایش 1، چارچوب زمانی برای حل مشکلات دستکاری شد. همانطور که با متون طولانی، تنها فشار زمان منجر به نادیده گرفتن صفحه نمایش شد. در آزمایش 2، در یک دوره زمانی شل، همان مشکلات در حال حاضر به عنوان یک کار اولیه انجام شده قبل از یک مشکل اصلی حل مسئله است. تنها وظیفه اولیه، با کاهش اهمیت تصور، ناپایداری صفحه نمایش را به همان اندازه به فشار زمان نشان داد. در آزمایش 3، ما دستکاری چارچوب آزمایش 1 را تکرار کردیم، با استفاده از یک کار حل مسئله که شامل تنها سه کلمه جداگانه بود. ضعف صفحه در اعتماد به نفس دوباره تنها در زمان فشار یافت. نتایج نشان می دهد فرآیندهای فراشناختی حساس به نشانه های متنی هستند که با توجه به عمق پردازش مورد انتظار، صرف نظر از بار خواندن درگیر می شود.