Property study of structured self-crosslinking acrylic latex binder: Effect of molar mass and particle design

در همکاری کنونی، بهینه سازی خواص پوشش های لاتکس ساختار یافته خود براساس بر مبنای دی سیوتون آکریل آمید و سیستم متقاطع دی هیدرازید اسید آدیپیک با تغییر طراحی ذرات و جرم مولی مورد بررسی قرار گرفت. لاتکس ها به وسیله پلیمریزاسیون امولسیونی نیمه پیوسته بدون بذر متیل متاکریلات، بوتیل اکریلات، دیاتکتون آکریل آمید و متاکریلیک اسید به عنوان مونومرهای اصلی تهیه شد. دو سری از ذرات لاتکس از سختی هسته / نرم پوسته یا طراحی نرم-هسته / سخت پوسته با یک فاز غالب نرم ساخته شده است. در هر دو سری، توده مولر فاز نرم به تدریج توسط ایزووتیل 3-مری کپپروپیونات که در سنتز قرار دارد، کاهش می یابد. نتایج نشان می دهد که خواص پوشش مورد نظر را می توان با تغییر دادن جرم مولکولی و طراحی ذرات با موفقیت انجام داد. خواص بهتر پوشش های نمایش داده شده از لاتکس از طراحی ذرات نرم / سخت سخت پوشیده شده است. کاهش متوسطی از مولکول مولکولی کوپلیمرهای امولسیونی موجب بهبود قابل توجهی از چسبندگی و مقاومت در برابر مسدود شدن شد، به وضوح به دلیل همبستگی بیشتر منجر به نفوذ ذرات بین مولکولهای کوپلیمر از جرم مولکولی کاهش یافته است.