Foreign aid, leisure-effort choice, and economic growth

با استفاده از یک مدل رشد درونی، این مقاله به بررسی تأثیر رشد و رفاه کمک های خارجی در اقتصاد گیرنده می پردازد. تاکید بر فاکتور انگیزشی در انتخاب گزینه های تلاش و فراغت است. بخاطر تامین خدمات عمومی، بخشی از کمک به مردم منتقل می شود. این باعث افزایش ثروت شخصی می شود، در نتیجه، انگیزه های کمتر برای افراد برای دستیابی به سرمایه انسانی، اما با اوقات فراغت بیشتر فراهم می شود. بنابراین، کمک های خارجی همیشه نمی تواند به رشد و رفاه اقتصادی کمک کند. با توجه به این عامل انگیزشی، ما بیشتر در مورد تخصیص کمک در دستیابی به بالاترین سطح رشد و رفاه بیشتر مطالعه می کنیم. در کنار مسیر رشد متوازن، تخصیص کمک به حداکثر سازی رفاه، متفاوت از آنچه که در حداکثر رشد است، متفاوت است.