Optimal value commitment in bilateral bargaining

ما نقش تعهد را به عنوان یک منبع قدرت استراتژیک در بازی چانه زنی بدون تعاونی مطالعه می کنیم. دو بازیکن بی پروا در مورد تقسیم مازاد کمتری تحت یک پروتکل معامله استاندارد در زمان گسسته با احتمال احتمالی تشخیص معامله می کنند. قبل از چانه زنی، یک بازیکن می تواند به بخشی از مازاد متعهد شود. این تعهد باقی می ماند تا زمانی که مازاد پایین تر از میزانی است که بازیکن به آن متعهد است، کاهش یافته است. به طور مستقیم، کسی نمی تواند متعهد به چیزی است که غیر ممکن شده است. این مدل بینش اهمیت نسبی قدرت پیشنهاد و تعهد را برای نتیجه چانهزنی ارائه می دهد. در نسخه ای از بازی که هر دو بازیکن می توانند به طور همزمان تعهدات خود را انتخاب کنند، تقسیم برابر برمی گردد از طیف وسیعی از تقسیمات تعادلی به عنوان نقطه کانونی که به تغییرات در پارامترهای مدل پایدار است.