Family linkages, social interactions, and investment in human capital: A theoretical analysis

این مقاله تعاملات والدین و کودک را به مدل بکرایی سرمایه انسانی معرفی می کند. به دست آوردن سرمایه انسانی، به طور مشترک توسط سرمایه گذاری والدین و تلاش های کودک تعیین می شود، نتیجه تعادلی از تعاملات بین نسلی است که پارتو در خانواده کارآمد است. ما نشان می دهیم که خروجی تعادلی سرمایه انسانی توسط اقتدار والدین بر رفتار فرزند تأثیر نمی گذارد، اما معمولا کمتر از سطح به حداکثر رساندن رفاه خانواده می باشد. در خانواده ای با بیش از یک کودک، خواهران و برادران نه تنها برای سرمایه گذاری های والدین رقابت می کنند، بلکه به طور مستقیم با یکدیگر در تصمیم گیری های خود تلاش می کنند. بررسی ارتباطات درون نسل و ارتباط آنها با نیروهای بین نسلی، ما تئوری کاملتری از ارتباطات خانوادگی در توسعه انسانی و پیامدهای آن برای افزایش و سقوط خانواده ها را ارائه می کنیم. تعاملات اجتماعی میان فرزندان خانواده های مختلف سبب ایجاد اثرات بازخورد درونی نسل می شود که بیشتر با تعاملات درون خانوادگی تقویت می شوند و رگرسیون را به سمت میانگین در وضعیت اقتصادی خانواده ها تسریع می دهند.