Option incentives, leverage, and risk-taking

در حالی که تحقیق گسترده ای در مورد چگونگی انگیزه های انتخابی در جبران اجرایی در رابطه با ریسک پذیری توسط مدیران وجود دارد، تأثیر ساختار سرمایه بر این رابطه توجه کمی به تجربیات دریافت کرده است. کار مضاعف نشان می دهد که افزایش نگرانی های حرفه ای مدیریتی ناشی از ریسک مالی و نظارت بر دارایی های بدهکار منجر به کاهش میزان رابطه بین انگیزه های مدیریت ریسک و انگیزه های مرتبط با حقوق صاحبان سهام می شود. ما تجربی از این بحث را ارزیابی می کنیم و می بینیم که اهرم شرکت با ضعف قابل توجهی از رابطه مثبت بین مشوق های گزینه در جبران جریان و مدیریت ریسک همراه است. این نتیجه پس از حسابداری برای اندوژنیت اهرم شرکت و تصمیم گیری های جبران انگیزه ای است و در اندازه گیری های جایگزین ریسک پذیری مدیریتی و استفاده از اعتبار های اعتباری شرکت به جای اهرم استوار است. اثر ضعیف اهرم شرکت برگرفته از هر دو مولفه های بلندمدت و کوتاه مدت بدهی است و در طول بحران مالی 2007-2009 به طور چشمگیری قوی تر است. به طور کلی شواهد تأثیر ساختار سرمایه را بر رابطه بین انگیزه های گزینه و ریسک پذیری مدیریتی نشان می دهد.