Trust, family businesses and financial intermediation

این مقاله به بررسی اینکه آیا اعتماد بین فردی بر هزینه های آژانس بدهی های شرکت های تحت کنترل خانواده تاثیر می گذارد. نتایج ما سه برابر شده است. اولا ما متوجه می شویم که بانک ها تخفیف ویژه ای را برای نرخ های بهره ای که به شرکت های خانوادگی اختصاص می دهند، کاهش می دهد که به طور قابل توجهی برای قراردادهای تعیین شده در مناطق با اعتماد بالا کاهش می یابد. دوم، به عنوان یک پاسخ به شوک نقدینگی (غیرمنتظره) که در ماه اوت 2007 بر بازار بین بانکی تأثیر می گذارد، بانک ها تخفیف های مرتبط با کنترل خانواده را افزایش دادند. سوم، ما هیچ مدرکی از اثرات فساد قرضالحسنه نداریم؛ زیرا عملکرد پس از آن (وام های ارزان) برای شرکت های خانوادگی بیش از همتایان خود برتر است. این نتایج نشان می دهد که بانک ها بر این باورند که سازه های انگیزه ای که در شرکت های خانوادگی وجود دارد، قادر به کاهش خطر ابتلا به سوءاستفاده از سوی وام دهندگان در مناطقی هستند که درگیری های آژانس به دلیل فقدان اعتماد بین فردی وجود دارد. یافته های ما به انتخاب خود قوی است و مشکلات متغیر محلی و نیز اثرات جانبی اعتباری را رد می کند. ما کنترل خانواده را به عنوان یک انتخاب درونی انتخاب می کنیم، اثرات ثابت ثابت محلی را معرفی می کنیم و از مواجهه ناهمگونی بانک های ایتالیایی به بحران مالی 2007-09 استفاده می کنیم - و این واقعیت که شرکت های ایتالیایی دارای بیش از یک وام دهنده هستند - به طور کامل جذب تغییرات در تقاضای اعتبار برنامه.