Is informal risk-sharing less effective for the poor? Risk externalities and moral hazard in mutual insurance

خانوارهای مزرعه ای فقیر کمتر مایل به پذیرش تکنولوژی های با خطر بالا / بالا از خانواده های ثروتمند هستند. با این حال، فقرا بیشتر به شوک های درآمد آسیب پذیرند. ما یک مدل ریسک درونی را برای توضیح این حقایق داریم. به طور خودکار، خانوارهای فقیر برنامه های تولید کمتر ریسک پذیر را دریافت می کنند و درآمد کمتر انتظار می رود، اما با ریسک نسبی بیشتری نسبت به غنی برخورد می کنند. معرفی خطر به اشتراک گذاری باعث ایجاد منافع خطر منفی بین عوامل است. در بهترین حالت، برنامه ریزان اجتماعی یک سطح همگن ریسک پذیری را در گروه قرار می دهد. در مرحله دوم، ریسک پذیری قابل اجرا نیست و با بیمه افزایش می یابد و خطر اخلاقی ایجاد می شود. جالب توجه است، رفتار ریسک پذیری فقرا بیشتر به بیمه حساس است. برنامه ریز اجتماعی بنابراین کاهش ریسک را با استفاده از پوشش بیمه در گروه های فقیر کاهش می دهد. معرفی به اشتراک گذاری خطر بنابراین شکاف بین غنی و فقیر را از نظر درآمد مورد انتظار و خطر مطلق تقویت می کند، در حالی که اثر بر روی خطر نسبی مبهم است.