Attention misallocation, social welfare and policy implications

ما بررسی می کنیم که چگونه عوامل را از میان سیگنال های خصوصی و عمومی برای کاهش عدم اطمینان در مورد مواجهه های مشاهده مشاهده می کنیم، زمانی که هماهنگی یک نگرانی مهم است. در این حالت، توجه به تخصیص توجه ممکن نیست که در ظرفیت توجه قرار گیرد. نمایندگان ممکن است توجه خود را کاهش دهند و یا حتی نادیده گرفتن سیگنال دقیق تر هنگام افزایش ظرفیت. در نتیجه، رفاه اجتماعی ممکن است زمانی کاهش یابد که توجه بیشتری به اطلاعات پردازش داشته باشد. و این می تواند حتی بالاتر باشد، زمانی که عوامل دارای ظرفیت محدودی نسبت به زمانی که ظرفیت نامحدود دارند. شرایطی کافی و ضروری را به دست می آوریم که در آن تعادل چندگانه ظاهر می شود و پیامدهای چندگانگی تعادل را برای سیاست های کلان اقتصادی بررسی می کند.