On the gains from monetary policy commitment under deep habits

من در مورد یک مدل تعادلی که عادت های عمیق مصرف را نشان می دهد، منافع حاصل از تعهد نسبت به اختیار را مطالعه می کنم. شبیه سازی های سیاست نشان می دهد که دستاوردهای رفاه در درجه ای از عادت شکل می گیرند و برای مقادیر متناسب با داده های ایالات متحده از لحاظ اقتصادی قابل توجه است. من این نتایج را به اثرات جانبی عرضه می رسانم که عادت های عمیق به اقتصاد می گذارند و نشان می دهد که در نهایت ضعف های تثبیت کننده با یک برنامه ریز اختیاری را تضعیف می کنند. به نظر می رسد اغلب ناکارآمدی از اختیار، می توان از طریق نصب رژیم های تعهد که تنها دو سال یا کمتر ادامه داشته باشند، اجتناب می شود. گسترش افق تعهد بیشتر منجر به دستاوردهای رفاهی حاشیه ای می شود که از نظر مقایسه بی اهمیت است.