Uncertainty in a spatial evacuation model

جنبش های پیاده روی در حرکت جمعی را می توان با توجه به عواملی که اساسا بیمار یا رفتار بی وقفه را نشان می دهند، درک کنند. ما مدل حرکت جمعیت را برای خارج شدن از احتقان در شرایط عدم اطمینان در یک فضای مستمر مدل مدل پیشنهاد شده از طریق شبیه سازی با مدل نیروی اجتماعی کلاسی مقایسه می کنیم. در طی یک سناریوی تخلیه اضطراری معمول، عوامل ممکن است به دلیل تغییرات پویا ناشی از محله مخالفان، با اطمینان از راهبرد مخالفان (عوامل دیگر) درک نکنند. در چنین سناریوهای نامطمئن، نمایندگان سعی خواهند کرد بر اساس قوانین خود یا رفتار ذاتی آنها، استراتژی خود را به روز کنند. ما از طریق نظریات نظری بازی برخی از رفتارهای خطرناک، رفتارهای خطرناک و خطرناک چنین عوامل را بررسی می کنیم. ما دریافتیم که عوامل مضطرب ریسک تمایل دارند تا زمان تخلیه سریع تر، هر زمان که تاخیر زمانی در مناقشات طولانی تر می شود، بیشتر شود. نتایج شبیه سازی های ما نیز مطابق با کار قبلی است و مطابق با این واقعیت است که زمان تخلیه عوامل کاهش می یابد زمانی که همکاری متقابل میان عوامل به دست آمده است. اگر چه استراتژی بیقراری به نظر می رسد استراتژی عقلانی است که ممکن است منجر به سرعت بارگیری سریعتر شود، مطالعات ما علمی نشان می دهد که بیشتر عاملان بی صبری هستند، زمان کندتر است.