Boundary-spanning in academic healthcare organisations

سیاست گذاران سازمان های مراقبت های بهداشتی آکادمیک را به عنوان مهم برای نوآوری های مراقبت های بهداشتی در نظر می گیرند؛ زیرا آنها به عنوان سازمان های مرزی تحت پوشش هستند که منطق های نهادی علمی و مراقبت را ادغام می کنند. منطق نهادی قوانین ضمنی و اجتماعی مشترک است که رفتار را در یک گروه اجتماعی تجویز می کنند. این مقاله به بررسی اینکه چگونه افراد وابسته به سازمان های مراقبت های بهداشتی دانشگاهی از طریق مطالعه ی کیفی مطالعات و مراقبت های بهداشتی در سازمان های بهداشتی دانشگاهی در ونکوور، کانادا، در زمینه ی کارهای روزمره خود در مورد علم و مراقبت های مراقبت های پزشکی بحث می کنند. این نشان می دهد که ترکیبی کمتر از منطق نهادی وجود دارد که سیاست گذاران ممکن است امیدوار باشند: برخی از محققان میزبان در سازمان های بهداشتی دانشگاهی بخشی از منطق سازمانی مراقبت نیستند، بعضی دیگر با منطق سازمانی تحقیقاتی سازگار نیستند. دانشمندان بالینی اغلب تلاش می کنند تا علم و نظریه های نهادی را در کار روزمره خود ادغام کنند؛ کارگران دیگر، با آزمایش طبیعت، منطق نهادی علمی و مراقبت را تلفیق می کنند، اما تحقیقاتشان ممکن است به عنوان علمی با کیفیت بالا مشاهده نگردند. از آنجا که از نظر هیبریدیزاسیون ضعیف، سازمان های مراقبت های بهداشتی دانشگاهی ممکن است در تسهیل نوآوری های مراقبت های بهداشتی به اندازه سیاست گذاران فرض نکنند.