Diversification Strategies and Adaptation Deficit: Evidence from Rural Communities in Niger

این مقاله شواهد تجربی جدیدی در مورد روند انطباق در جوامع روستایی نیجر با استفاده از داده های اصلی داده های طولی اجتماعی و اقتصادی ادغام شده با اطلاعات گرمایشی اطلاعات جغرافیایی مربوط به آب و هوا ارائه می دهد. ما رانندگان اصلی و تأثیرات تنوع زراعی و زراعی را شناسایی می کنیم که دو راهکار معیشتی برای تعدیل کمبود انطباق را تشکیل می دهند. در این راستا، ما وابستگی متقابل بین دو روش تنوع و احتمال عاجل معکوس بین نتایج حاصل از رفاه و رفتار متنوع را در نظر می گیریم. علاوه بر این، ما تأثیرات تنوع در بخش های مختلف توزیع رفاه را برای رسیدن به اثرات غیر خطی بالقوه مواجه می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که تنوع و تأثیرات مثبت و معنی دار رفاه، زمانی که اکثر خانوارهای آسیب پذیر به آن اعتقاد دارند، به عنوان یک استراتژی انطباق برای تنوع زیست محیطی در اواسط دوره و به عنوان یک استراتژی مقابله با شوک های کوتاه مدت بازار است. در عین حال، نتایج ما اثرات کمتر و اما هنوز هم مثبت برای خانوارهای قابل اعتماد که ممکن است سبب پیدایش فعالیت های خود شوند. با توجه به حضور بسیار محدودی از حمایت های سیاسی، ما نتیجه می گیریم که جوامع روستایی نیجریه با پاسخ انطباق بزرگ و مستقل که مشخص کننده مکانیزم اهرم برای سیاست گذاران است، مشخص می شود. بنابراین ما پیشنهاد مداخلات دولتی را برای حمایت از مهمترین رانندگان تنوع پیشنهاد می کنیم، اما همچنین با هدف تعدیل برخی از کانال ها مانند زیر ساخت های شبکه یا ارتقاء انواع ارقام محلی، که ممکن است پتانسیل بیشتری را در ایجاد تنوع داشته باشد.