Land Markets and Land Access Among Female-Headed Households in Northwestern Tanzania

بازار زمین به طور بالقوه می تواند دسترسی به زمین برای خانوارهای سرپرست خانوار را بهبود بخشد، در صورتی که بازارها در مورد مالکیت زمین، محدودیت های جنسیتی محدودی را نسبت به سیستم های تخصیص مبتنی بر بازار غیر بازار نشان می دهند. در عین حال، بازارهای سرزمینی ممکن است به روش جنسیتی ناسازگار عمل نکنند، زیرا محدودیت های فراتر از بازار همچنان بر انتخابات خانوارهای سرپرست خانوار تأثیر می گذارد. با استفاده از داده های کیفی و داده های بررسی خانواده که در سال های 2014 و 2015 جمع آوری شده است، این مقاله به بررسی میزان و نحوه هدایت زنان در بازار فروش و اجاره در شمال غربی تانزانیا می پردازد. تجزیه و تحلیل کیفی نشان می دهد که سران زن با بازار همکاری می کنند، هرچند برای بسیج سرمایه لازم برای مشارکت به عنوان خریداران یا اجاره دهندگان دشوار است. زنان به نظر می رسد با محدودیت های منحصر به فرد در فروش زمین مواجه هستند. نتایج رگرسیون نشان می دهد که سران خانم ها از بازار برای تقویت یک صندوق کوچک زمین از ازدواج خود استفاده می کنند و این امر مخصوصا برای زنان متاهل و جدا شده است. با این حال، خانوارهای سرپرست خانوار با توجه به مشارکت بازار تا حدی باقی می مانند. مطالعه ما نشان می دهد که زنان سرپرست خانوار در تانزانیا از بازار سرزمین دور انداخته می شوند، هرچند قوانین؟ از مشارکت در بازار، قطعا پویا است.