Political Context, Organizational Mission, and the Quality of Social Services: Insights from the Health Sector in Lebanon

بازیگران غیر دولتی ارائه دهنده مهم رفاه اجتماعی هستند. در برخی از مناطق خاورمیانه، جنوب آسیا، مناطق جنوب صحرای آفریقا و دیگر مناطق، سازمان های خیریه و احزاب و سازمان های غیردولتی مذهبی این نقش را با برخی از دولت های مستقل مستقل و دیگران که زیرساخت های رفاهی موازی یا جایگزین در کنار دولت مدرن ایجاد می کنند، برعهده داشته اند. چقدر این گروه ها کالاهای رفاهی را ارائه می دهند؟ آیا برخی از نمایشگاه مزایای رفاه، یک ؟؟ یا یک برتری ثابت در کیفیت و کارآیی ارائه خدمات اجتماعی؟ در این مقاله، ما بررسی می کنیم که آیا انواع سازمانی مجزا با سطوح مختلف کیفیت مراقبت مرتبط هستند. بر اساس یک مطالعه در بیروت، لبنان، که در آن انواع مختلف ارائه دهندگان مراکز بهداشتی، مراکز بهداشتی و درمانی را ارائه می دهند، پیشنهادات و فرضیه هایی را مطرح می کنیم که چرا برخی سازمان ها خدمات بهتر ارائه می دهند. داده ها نشان می دهد که سازمان های غیر دولتی سکولار، به جای ارائه دهندگان بخش مذهبی، سیاسی و یا عمومی، سایر انواع اصلی ارائه دهندگان در بخش خیریه، شاخص های برتر کیفیت مراقبت های بهداشتی را به ویژه با توجه به صلاحیت ارائه دهنده هدف و معیارهای ذهنی رضایت بیمار نشان می دهد. در لبنان، جایی که بازیگران مذهبی و فرقه ای بر سیاست و رفاه رژیم حکمرانی کرده و منابع وسیعتری را اداره می کنند، این به نظر می رسد که یک نتیجه غیرقانونی است. توضیح اولیه ما برای این نتیجه تاکید بر راه هایی است که در آن چارچوب اجتماعی-سیاسی، انتخاب پزشکان واجد شرایط یا حرفه ای را برای انتخاب کنندگان ارائه دهنده های سکولار، بخشی به دلیل مأموریت های سازمان خود و به همین دلیل شهروندان می توانند این ارائه دهندگان را بهتر درک کنند. صرف نظر از کیفیت واقعی ارائه خدمات.