کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5115119 1484600 2017 16 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Effects of spatial scale on assessment of spatial equity of urban park provision
ترجمه فارسی عنوان
اثرات مقیاس فضایی بر ارزیابی عدالت فضایی پارک های شهری
کلمات کلیدی
پارک شهری، شاخص های ارائه پارک، حقوق فضایی، توزیع فرکانس، مقیاس فضایی، سنگاپور،
ترجمه چکیده
پارک های شهری به طور گسترده ای شناخته شده اند تا مزایای اجتماعی و زیست محیطی متعددی را ارائه دهند اما تعداد زیادی از مطالعات نشان می دهد که این مزایا اغلب در بین گروه های اجتماعی-اقتصادی و قومی توزیع می شوند. این منجر به افزایش علاقه به ارزیابی توزیع فضایی و دسترسی به پارک ها و دیگر فضاهای سبز به عنوان یک جنبه از عدالت محور شده است. اگرچه مطالعات فضایی نیازمند ارزیابی در مقیاس های چندگانه است، اما نتایج حاصل از مقیاس تحت تاثیر قرار نمی گیرد. در این مطالعه تاثیر مقیاس بر روی پارک ها و حقوق صحیح در سنگاپور بررسی شده است. طیف وسیعی از شاخص های ارائه پارک برای ارزیابی اینکه چگونه از مقیاس تحت تاثیر قرار می گیرند و همچنین بررسی رابطه آنها با ثروت، درآمد و قومیت استفاده شده است. اثرات مقیاس با استفاده از برنامه ریزی واحدهای تصویب شده برای برنامه ریزی استفاده از اراضی ملی، یعنی منطقه، منطقه برنامه ریزی و زیرزمین مورد ارزیابی قرار گرفت. مقیاس به طور قابل توجهی شاخص های ارائه پارک را به خصوص برای شاخص هایی که جمعیت را شامل می شوند، تحت تاثیر قرار داد. همبستگی در مقیاس بزرگ، قوی تر از مقیاس های کوچکتر است. امکانات پارک بالاتر و پتانسیل احتمالی تجمع پارک در واحدهای برنامهریزی با ثروت و درآمد بیشتر وجود داشت. نابرابری زمانی که در مقیاس فضایی کوچکتر مورد مطالعه قرار می گیرد قوی تر می شود. نتایج همچنین نشان داد که شاخص های ارائه پارک مستلزم توزیع فراوانی مبهم است، به ویژه در مقیاس های کوچکتر. پیامدهای نتایج در رابطه با ارزیابی عدالت فضایی و علل احتمالی اختلافات مورد بحث قرار گرفت. ما همچنین نیاز به برنامه ریزی پارک را در مقیاس کوچکتری از محله ها به جای آن در سطح شهر یا منطقه ارایه می کنیم.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک بوم شناسی، تکامل، رفتار و سامانه شناسی
پیش نمایش مقاله
اثرات مقیاس فضایی بر ارزیابی عدالت فضایی پارک های شهری
چکیده انگلیسی
Urban parks are widely-recognized to provide multiple social and ecological benefits, but an increasingly number of studies show that such benefits are often inequitably distributed across socio-economic and ethnic groups. This has led to a growing interest in assessing the spatial distribution and access to parks and other green spaces as an aspect of environmental justice. Even though such spatial studies require assessment at multiple scales, how results may be influenced by scale has not received adequate attention. This study assessed the effects of scale on park provision and spatial equity in Singapore. A range of park provision indicators were used to evaluate how they are affected by scale and to explore their correlations with wealth, income and ethnicity. Scale effects were assessed using planning units adopted for national land use planning, namely, region, planning area and subzone. Scale significantly affected park provision indicators, particularly for indicators that incorporate population. Correlations at larger scale tend to be stronger than at smaller scales. There were higher park provision and lower potential for park congestion in planning units with higher wealth and income. Inequity also appears stronger when studied at smaller spatial scales. Results also showed that park provision indicators are prone to skewed frequency distributions, especially at smaller scales. The implications of the results were discussed in relation to spatial equity assessment and possible causes of the disparities. We also highlight the need to direct park planning at smaller scale of neighbourhoods rather than at the town or regions levels.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Landscape and Urban Planning - Volume 158, February 2017, Pages 139-154
نویسندگان
, ,