Ecological wisdom as an emerging field of scholarly inquiry in urban planning and design

در یک جهان به طور فزاینده شهرنشینی، مقابله با پیامدهای یک انسانیت متمرکز، فوریت بیشتری پیدا می کند. برنامه ریزان و طراحان شهری معیارهای انتخاب سایت را توسعه داده اند، سرعت را افزایش داده اند و نوع توسعه را تعدیل کرده اند و از ترتیب فعالیت های انسانی به منظور بهبود کیفیت اقامت انسان هدایت کرده اند. با این حال، این تلاش ها همیشه ثابت نکردند و بسیاری از مشکلات مربوط به شهرنشینی به طور مداوم دوباره تکرار شده اند. چرا نیازهای کوتاه مدت یا نیازهای انسان اغلب نیاز به حداقل آسیب زیست محیطی را ضروری می دانند؟ ما استدلال می کنیم که چشم انداز غالب دو جانبه انسان و محیط به عنوان جدا از یکدیگر، منجر به عدم درک درستی از محیط زیست می شود. برای مقابله با این مشکل، ما به خرد اکولوژیکی، که خواستار شناخت و احترام به پیچیدگی محیط زیست است، برای راه حل های عملی می پردازیم. در این مقاله، حکمت اکولوژیکی را به عنوان وسیله شناخت، درک و استفاده از اطلاعات زیست محیطی برای هدایت کارشناسان برنامه ریزی شهری و طراحی حرفه ای تعریف می کنیم. بر اساس اصول زیست محیطی، برنامه ریزان و طراحان شهری، تمایل و توانایی شامل دانش از زمینه های مختلف - مانند محیط زیست، جامعه شناسی و اقتصاد - را برای مشارکت ذینفعان در تعیین اهداف بلند مدت و سودمند ترکیب می کنند. برای رسیدن به این هدف، تحقیقات علمی بیشتری در زمینه استفاده از عقلانیت زیست محیطی در تعیین ارزشگذاری مکان ضروری است، بدین معنی که برای جلوگیری از مشکلات شهری با یادآوری مردم به این نکته که رفاه یک مکان در کیفیت کلی زندگی به عنوان تجربه انسانی مشهود است، منعکس می شود.