Enhancing the ductility in the age-hardened aluminum alloy using a gradient nanostructured structure

ورق نازک و سخت افزاری اضافی در آلیاژ آلومینیوم سخت سخت شده، اما بدون بهبود قدرت از طریق معرفی یک لایه نانوساختار گرادیان به دست می آید. شیب فشار و تنش های باقی مانده مختلف بین لایه گرادیان و ماتریکس عمدتا مسئول ارتقاء ورق است، در حالی که ظهور ضعف های اقلیتی (رسوب مرز دانه) برای تغییر قدرت به حساب می آید. استرس باقی مانده فشاری باعث خنثی شدن و انتشار می شود و همکاری مکانیزم جابجایی جزئی در لایه گرادیان را فعال می کند. همراه با استرس باقی مانده کششی از ماتریس، شیب فشار بیشتر در طول تست کشش افزایش می یابد. علاوه بر این، نمونه هایی با لایه گرادیان ضریب تاثیر قابل توجهی بر خواص کششی دارند، که به دلیل تنش باقی مانده فشاری است که در معرض ضعف است. سهم متفاوتی از مکانیسم های تقویت و معایب اختلاف معنی داری بین فلز خالص و آلیاژ با لایه گرادیان ایجاد می کند. این کار درک جدیدی از مواد شیب دار را فراهم می کند که برای کاربرد واقعی برای مواد پیچیده واقعی ضروری است.