Life-cycle study on semi intensive green roofs

سقف های سبز به درستی طراحی شده اند که از نوع سقف سازگار با محیط زیست استفاده می کنند که توجه مردم و متخصصان را افزایش می دهد. استفاده آنها منافع بسیاری برای مردم و محیط اطراف دارد. اما با استفاده از مواد منفجره (بیش از حد)، اثرات زیست محیطی سقف های سبز به طور غیر ضروری افزایش می یابد. این مقاله بر روی ارزیابی چرخه زندگی چهار مجموعه نیمه سنگین مصالح سقف سبز، یعنی مونتاژ معمولی، مونتاژ با پلی استایرن افزوده شده با افزایش مقاومت حرارتی و دو مجموعه با پشم معدنی هیدروفیلی متمرکز شده است. به استثنای افزایش عایق حرارتی، این ماده همچنین بخشی از بستر گیاهی را جایگزین می کند و نقش یک مخزن آب را بازی می کند. یک مدل 20 ساله گهواره تا قبر این چرخه عمر مجموعه ایجاد شده است. هدف اصلی ارزیابی ارزیابی تاثیر مواد افزودنی ساخته شده از مواد ساختمانی (به عنوان مثال پشم معدنی هیدروفیلی) بر اثرات کلی محیط سازه است. این مواد به طور قابل توجهی اثرات زیست محیطی مراحل اولیه چرخه عمر مجامع را افزایش می دهد. از سوی دیگر، استفاده از این مواد باعث کاهش تاثیرات زیست محیطی در مراحل زیر می شود. با توجه به محاسبات ما، کمترین اثرات زیست محیطی به مایع سقف سبز معمولی بدون جایگزینی بستر مربوط می شود. بالاترین اثرات زیست محیطی مربوط به مونتاژ با پانل های پلی استایرن اضافه شده و مونتاژ با 75٪ بستر توسط پشم معدنی است. استفاده مناسب از پودر معدنی هیدروفیلی ارزیابی شده، اثرات زیست محیطی را حدود 11 درصد افزایش می دهد، در مقایسه با مونتاژ رایج. به خلاصه، صرف نظر از مزایای دیگر (مثلا پتانسیل احتباس آب) می توان نتیجه گرفت که این ماده مناسب سقف های سبز است که تقریبا قابل مقایسه با طبقات طبیعی است (از دیدگاه گهواره تا قبر تعریف شده).