Scattering of ultrarelativistic electrons in ultrathin crystals

نظریه کوانتومی از پراکندگی الکترونهای با انرژی بالا در بلورهای فوقانی پیشنهاد شده است. این تئوری براساس نمایه خاصی از دامنه پراکندگی در شکل یک انتگرال بر روی سطح اطراف بلوری و براساس روش طیفی تعیین تابع موج استوار است. مقایسهای از مقطع پراکندگی دیفرانسیل کوانتومی و کلاسیک در محدوده انتقالی ضخامت کریستال، از آنهایی است که پدیده کانالینگ تا آنهایی که در آن ایجاد شده، توسعه نیافته است. نشان داده شده است که در این محدوده ضخامت، مقطع پراکندگی کوانتومی، بر خلاف کلاسیک، حاوی پیک های تیز است که به برخی از زاویه های پراکندگی خاصی مربوط است که با پراش واگن هواپیما بر روی رشته های اتمی کریستال توزیع شده است. نشان داده شده است که مقدار مقطع پراکندگی در قله ها به صورت دوره ای با تغییر ضخامت هدف متفاوت است. ما یادآوری می کنیم که این باید یک اثر تداخل جدید در تابش را ایجاد کند که مرتبط با بازسازی بسته های موج حادثه در ناحیه انتقالی ضخامت های کریستال است.