کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5511816 1540216 2017 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Chitosan - Locust bean gum interpenetrating polymeric network nanocomposites for delivery of aceclofenac
ترجمه فارسی عنوان
نانو کامپوزیت های شبکه پلیمری با نفوذ متقابل کیتوزان-صمغ دانه خرنوب برای تحویل آسکلوفناک
کلمات کلیدی
کیتوزان، آدامس لوبيا، نانوکامپوزیت، شبکه متقابل، تحویل دارو
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلیدواژگان

1.مقدمه:

2. مواد و روش ها

2.1. مواد

2.2 آماده سازی نانوکامپوزیت های IPN مبتنی بر CS-LBG بارگذاری شده با AC

2.3 طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)

جدول 1 ترکیب نانوکامپوزیت های کیتوزان-صمغ دانه خرنوب حاوی آسکلوفناک

2.4 اندازه گیری اندازه ذره و پتانسیل زتا

2.5 کارآیی به دام افتادن دارو (DEE) برای IPN های CS-LBG

2.6 مطالعه ی تورم

2.7 مطالعه ی آزاد شدن دارو در in vitro

2.8 سینتیک آزاد شدن دارو

2.9 آنالیز آماری

3- نتایج و بحث

جدول 2ویژگی های نانوکامپوزیت های کیتوزان-ضمغ دانه خرنوب بارگذاری شده با آسکلوفناک

جدول 3 ثابت سرعت و ضریب همبستگی بعد از فیت کردن داده های آزاد شدن دارو در مدل های مختلف ریاضی

4- نتیجه گیری
ترجمه چکیده
در این مطالعه، نانوکامپوزیت های IPN بارگذاری شده با آسکلوفناک مبتنی بر پلی ساکاریدهای طبیعی یعنی کیتوزان (CS) و صمغ دانه خرنوب (LBG) با استفاده از گلوتارآلدهید به عنوان کراس لینکر توسعه یافتند. آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز تشکیل مواد کامپوزیت را تایید و سازگاری شیمیایی بین دارو و پلیمر را تضمین کرد. اثر پلیمرها روی کارآیی به دام افتادن دارو (DEE) و اندازه ی ذره ی کامپوزیت ها نیز بررسی شد. با افزایش محتوای LBG در واقع DEE از 72% به 40% کاهش یافت و ذرات بزرگتر با ابعاد 372 تا 485 نانومتر تولید کرد. با این حال، با افزایش غلظت CS روند مخالفی مشاهده شد. در این کامپوزیت ها، بیشترین کارآیی به دام افتادن دارو برابر 78.92% و کوچکترین کامپوزیت ها با اندازه ی 318 نانومت در نسبت جرمی LBG:CS برابر 1:5 به دست آمد. با این حال، CS:LBG (1:5) آهسته ترین پروفایل آزاد شدن دارو را در محلول بافر فسفات (pH 6.8) تا 8 ساعت ارائه کرد. داده های آزاد شدن دارو به خوبی با ویژگی های تورم نانوکامپوزیت ها تایید شده است. کارآیی سیستم های کامپوزیتی آزاد شدن یکباره ی دارو در محیط اسیدی (pH 1.2) را سرکوب می کند. تحویل دارو از نانوکامپوزیت ها از طریق مکانیسم انتقال آنومالوس در in vitro رخ می دهد. در کل، این سیستم جدید نانوکامپوزیتی مبتی بر کیتوزان و LBG می تواند عوارض جانبی گوارشی دارو را با ارائه ی آهسته و پایدار دارو به حداقل برساند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری بیوشیمی، ژنتیک و زیست شناسی مولکولی زیست شیمی
پیش نمایش مقاله
نانو کامپوزیت های شبکه پلیمری با نفوذ متقابل کیتوزان-صمغ دانه خرنوب برای تحویل آسکلوفناک
چکیده انگلیسی

In this study, aceclofenac-loaded IPN nanocomposites were developed based on natural polysaccharides namely chitosan (CS) and locust bean gum (LBG) using glutaraldehyde as cross-linker. Infrared spectroscopy analysis confirmed the formation of composite materials and ensured the chemical compatibility between drug and polymers. The effect of component polymers on the drug entrapment efficiency (DEE) and particle size of the composites was examined. Increasing LBG content actually decreased the DEE from 72% to 40% and produced larger particles of 372-485 nm dimensions. However, an opposite trend was noted as the concentration of CS was increased. Out of these composites, the maximum drug entrapment efficiency of 78.92% and smallest composites of 318 nm-size was obtained at LBG: CS mass ratio of 1:5. However, CS: LBG (1:5) provided the slowest drug release profiles in phosphate buffer solution (pH 6.8) up to 8 h. The drug release data corroborated well with the swelling properties of the nanocomposites. The composite systems efficiently suppressed the burst release of drug in acidic medium (pH 1.2). The drug delivery from the nanocomposites occurred via anomalous transport mechanism in vitro. Overall, this novel chitosan- and LBG-based nanocomposites system could minimize the gastrointestinal side effects of the drug by providing medication in a slow sustained fashion.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: International Journal of Biological Macromolecules - Volume 102, September 2017, Pages 878-884
نویسندگان
, ,