Cellular adaptation to biomechanical stress across length scales in tissue homeostasis and disease

بافت های انسانی به طور قابل ملاحظه ای سازگار و قوی هستند و توانایی جمعی را برای شناسایی و پاسخ دادن به استرس های خارجی در حین حفظ یکپارچگی بافت دارند. پس از آسیب، بسیاری از بافت ها توانایی تعمیر آسیب دارند و بازیابی فرم و عملکرد را با استفاده از مکانیسم های سلولی و مولکولی یادآور برنامه های توسعه می کنند. در واقع، به طور فزاینده ای مشخص است که سرطان و بیماری های مزمن که با سن رشد می کنند، به دلیل سلول ها و بافت ها مجددا اجرا می شوند و تنظیمات انتخابی برنامه های توسعه را از بین می برند. بنابراین، درک مکانیسم های مولکولی اساسی که پاسخ سلولی و بافت را درگیر می کنند، ضروری است در طراحی درمان برای درمان بیماری های انسانی. سفتی ماتریکس خارج سلولی با نشانه های شیمیایی همراه است تا سلول های تک سلولی و سلول های جمعی را در فرهنگ سلول بسازند و برای ایجاد و نگهداری هوموستاز بافت در بدن عمل می کنند. این بررسی پیشرفت های اخیر را برجسته می کند که تاثیر مکانیک ماتریکس بر رفتار و سرنوشت سلول را در طول این مقیاس طول در زمان های هوموستازی و در حالت بیماری مشخص می کند.