Ultrastructural aspects of vacuolar degeneration of cardiomyocytes in human endomyocardial biopsies

دژنراسیون باکولیا از کراتومیوسیت ها یک یافته هیستولوژیک است که معمولا در معاینه میکروسکوپی نوری معمولی نمونه های بیوپسی آندومیاوارد قرار می گیرد. واکسن ها به عنوان مناطق واضح درون سلولی وجود دارند که فاقد پروتئین هستند. به خودی خود، این یافته دارای مقدار کمی تشخیصی است، اما ممکن است پیامدهای مهم بالینی را در زمانی که محتوای ویوکولار از اهمیت خاصی (به عنوان مثال، انباشت متابولیت های غیر طبیعی)، و اهمیت بالینی هنگامی که بیماری قابل درمان است افزایش می دهد. با توجه به قدرت تفکیک پذیری آن، میکروسکوپ الکترونی اغلب می تواند محتویات واکسن ها را تشخیص دهد و منجر به تشخیص درست شود. از آن می توان برای تشخیص بیماری های ذخیره سازی لیزوزومی مانند فابری، دانون و پومپ، کاردیموپاتی دکسوروبیسین، کیتومومیوپاتی میتوکندری، دژنراسیون اتوفایی و انباشت اندام های سلولی (میتوکندری، لیپوفوسین، گرانول های گلیکوژن، سلول های آندوپلاسمی و غیره) استفاده کرد. یافته های غیر اختصاصی در نارسایی قلبی عروقی. با این حال، موارد ناشناخته قطعا باقی می ماند. به شدت توصیه می شود که قطعات کوچک نمونه های بافتی برای میکروسکوپ الکترونی در هر روش بیوپسی آندومیوکربن تعیین شود و اگر یک واگن های واکسن مشخص شده باشد، باید آزمایش میکروسکوپی الکترونی انجام شود.