Designing coupled innovations for the sustainability transition of agrifood systems

چارچوب ما مشخص می کند که کار در این سطح نیاز به طراحی در تولید خام، مبادله، پردازش و مصرف دارد، در حالی که با توجه به همکاری و یا اختلاف بین جریان های بالادست و پایین دست. بنابراین، نوآوری ها نه تنها تکنولوژیک هستند - به عنوان مثال در مورد سیستم های برداشت یا پردازش - بلکه سازمانی و نهادی. بر اساس چندین مثال، در محصولات غلات، لاین، حبوبات و باغبانی، در کنار علم کشاورزی و مواد غذایی، ما همچنین نشان می دهیم که این دیدگاه طراحی نوآوری های مرتبط با یکدیگر، نیازمند یک برنامه تحقیق جدید است. در نتیجه سه حوزه اصلی مورد سوال قرار می گیرند. اول، اتصال نیاز به یک فرایند طراحی نوآورانه برای نوآوری های رادیکال، به چالش کشیدن هماهنگی اکتشاف در هر دو حوزه است. دوم، توسعه نوآوری نوآوری؟ خارج از رژیم حاکم بر جامعه شناسی، به منظور دور زدن قفل از سیستم غالب، با مشکل ایجاد تخریب شبکه های بازیگران مواجه می شود که به طور جداگانه کار می کنند. سوم، ضرورت به اشتراک گذاشتن انتظارات و دانش و طراحی نوآوری هایی که به همه ی آنها احتیاج دارد، منجر به ایجاد توصیه های متعدد برای مدیریت فرآیند طراحی می شود. در نهایت، ما نتیجه می گیریم که نیاز به نوآوری در سیستم های کشاورزی نیاز به فراتر رفتن از تخصص تخصصی تاریخی و فرم های معمول هماهنگی بین طراحان دارد.