On the sub-model errors of a generalized one-way coupling scheme for linking models at different scales

مدل سازی چند بعدی از مشکلات جریان جوی آب زیرزمینی در آبخوان بزرگ در مقیاس وسیع در زمینه مناقشات هزینه-سود مورد بررسی قرار گرفته است. یک جایگزین این است که مدلهای والدین و فرزندان را با مقیاس های مکانی و زمانی مختلف متصل کنیم، که ممکن است خطاهای فرعی زیرمجموعه ای را در ناحیه های مورد علاقه ایجاد کند. اساسا، چنین خطاهایی در مدل های فرزند، ناشی از کمبود روش های جفت شدن است، و همچنین از عدم کفایت در فضایی و تمایز زمانی در مدل والدین و کودک. در این تحقیق، خطاهای زیر مدل را در یک طرح همبستگی یکپارچه تعمیم یافته با توجه به ثبات و کارایی عددی آن، که انعطاف پذیری بیشتری را در انتخاب مدل های زیر ارائه می دهد، بررسی می کنیم. برای جفت کردن مدل ها در مقیاس های مختلف، راه حل سر در مقیاس والدین، با استفاده از رویکردهای درونیابی سر و مکان، به سمت گره های مرزی کودک هدایت می شود. کارایی مدل اتصال با بهبود شبکه یا اندازه گام زمان در مدل های والدین و کودک و یا با دقت قرار دادن گره های مرزی زیر مدل بهبود یافته است. خطاهای کوتاه مدت زمانی در مدل های زیر می تواند به طور قابل توجهی توسط طرح محلی سازگار با زمان گام به گام کاهش یابد. طرح کلی یکپارچه سازی عمومی امیدوار است که مشکلات جریان آب زیرزمینی چندساله با استرسهای پیچیده و ناهمگونی را حل کند.