Targeting cytokines as a treatment for patients with sepsis: A lost cause or a strategy still worthy of pursuit?

علیرغم اغلب آگاهی از علل بیماری سپسیس و دوره بالینی آن، پیشرفت های پیش بینی شده در استراتژی های درمان وجود ندارد. سیتوکین ها واسطه های نفوذی از واکنش های ایمنی / التهابی هستند و در بیماران مبتلا به سپسیس، سطوح بالای گردش خون در شروع و ادامه نارسایی اندام تحت تأثیر قرار می گیرند. برهم زدن فعالیت های سیتوکین های ضد التهابی، زنده ماندن را افزایش می دهد در مدل های حیوانی سپسیس، اما تا کنون چنین استراتژی درمانی بهبود یافته نیست. در این مقاله سؤالاتی مطرح می شود که چرا تشویق یافتن یافته های آزمایشگاهی به درمان های موفق بیماران مبتلا به نقص می شود و اینکه آیا تغییر در فعالیت های سیتوکین همچنان یک مسیر امیدوارکننده برای پیشرفت در درمان سپسیس شدید است. در انجام این کار ما گزارش هایی را انتخاب کرده ایم که به اعتقاد ما ارائه یک دیدگاه قاطع، انتقادی و متعادل از موضوع است.