Cell sensitivity, non-linearity and inverse effects

ادعا شده است که اصل هومیوپاتی "شباهت" (یا "سامیلیا") و استفاده از داروهای فردی در دوزهای بسیار کم در تعارض با قوانین علمی است، اما این نظر را می توان بر اساس پیشرفت های علمی اخیر مورد بحث قرار داد. در چارچوب هورمونیزه و فارماکولوژی پارادوکس مدرن، مکانیسم های متعددی برای توضیح پاسخ دهی سلول ها به دوزهای بسیار کم و شباهت به عنوان بازتاب اثرات دارویی دوباره مطرح شده است. دوزهای پایین یا رقتهای بالا یک داروی تنها با حساسیتهای افزایش سیستم های تنظیم مقید، به عنوان محرک های مضر دقیقه ای عمل می کنند تا باعث واکنش های جبران پذیری خاصی شوند. در اینجا ما فرضیه های مربوط به اقدام هومیوپاتی دارویی در سطوح سلولی و مولکولی را بررسی می کنیم و یک مدل مفهومی جدید از اصل تشابه مبتنی بر عمل دارویی آلوستریک ارائه می دهیم. در حالی که بسیاری از داروهای رایج از طریق تعاملات شیمیایی ارتودنسی به منظور جلوگیری از فعالیت های ناخواسته آنزیم ها یا گیرنده ها عمل می کنند، تعاملات آلوستریک با تغییرات سازگاری پویا و انتقال کاربردی در پروتئین های هدف همراه است که باعث افزایش یا مهار فعالیت های خاص سلولی در حالت های طبیعی یا بیماری می شود. مفهوم آلوستریا و نحوه کنترل فعالیت های فیزیولوژیکی آن می تواند گسترش یابد تا ترکیبات رقیق شده / دینامیک را گسترش دهد و ممکن است یک فرضیه کار برای مطالعه مکانیزم های مولکولی تحت تاثیر قرار دادن اثرات دارو باشد.