Why do we like sweet taste: A bitter tale?

شیرین به طور گسترده ای به عنوان یکی از عناصر کمی از کیفیت های طعم اولیه یا اولیه شناخته می شود. پیروی از مواد مزه شیرین، ذاتی است، اگرچه تجربیات پس از زایمان می توانند پاسخ ها را شکل دهند. قدرت طعم شیرین برای تحریک مصرف و انگیزه دادن به رفتار، عمیق است، که اهمیت این حس را برای بسیاری از گونه ها نشان می دهد. اکثر محققان معتقدند که توانایی شناسایی مولکول های شیری از طریق حس طعم به وجود می آید تا بتواند موجودات زنده گی را قادر به شناسایی منابع گلوکز قابل دسترس در گیاهان کند. شاید بهترین شواهدی را که از این پیش فرض ها حمایت می کنند، کشف های اخیر در زیست شناسی تطبیقی نشان می دهند که گونه هایی که در کارنیووره به کار رفته اند که گیاهان مصرف نمی کنند نیز طعم شیر را به سبب پوسیدگی کردن یک جزء از گیرنده طعم دهنده شیرین اولیه درک نمی کنند. با این حال، استدلال در برابر این ایده، مشاهده است که شیرینی گیاه یا مقدار قندهای راحت قابل متابولیسم موجود در گیاه، نشانه کمی از انرژی گیاهی و یا مقدار مواد غذایی در نظر گرفته شده را نشان می دهد. در اینجا پیشنهاد شده است که نسبت ادراک طعم شیرین به طعم تلخ (سیگنال برای سمیت) ممکن است یک ارزیابی بهتر از ارزش غذا به طور گسترده ای در نظر گرفته شده گیاهی نسبت به شیرینی بودن باشد و این نسبت است که به هدایت انتخاب یا رد پتانسیل کمک می کند گیاه غذایی