A higher anxiety state in old rats after social isolation is associated to an impairment of the immune response

انزوای اجتماعی در افراد مسن معمول است که اثرات منفی روی ارتباطات عصبی و ایمونوئیدوکرین دارند. با این وجود پاسخ های فیزیولوژیکی به شرایط استرس زا ممکن است با توجه به عوامل مختلف متفاوت باشد. این کار تفاوت های واکنش ایمنی موش های صحرایی مرد سالم را که بسته به میزان تولید اضطراب تولید شده اند، بررسی می کند. جداسازی اجتماعی باعث کاهش برخی پارامترهای ایمونولوژیک شد، اما واکنش اضطراب بیشتری نسبت به انزوای مربوط به سرکوب شدید سیستم ایمنی بدن جهانی و حالت اکسیداتیو بیشتر بود. بنابراین پاسخ دادن به اضطراب به انزوای ممکن است احتمال خطر بیشتر مرگ و میر را بیشتر از انزوا و اضطراب خود به ویژه در افراد مسن فرض کند.