The (in)stability of functional brain network measures across thresholds

سازمان بزرگ مقیاس مغز دارای ویژگی های شبکه های پیچیده است که می تواند با استفاده از اندازه گیری های شبکه از نظریه گراف، قابل اندازه گیری باشد. با این حال، بسیاری از اقدامات شبکه طراحی شده بود که بر روی نمودارهای دوتایی محاسبه می شد، در حالی که سازمان های عملکردی مغز به طور معمول از اندازه گیری پیوسته در همبستگی سیگنال زمانی بین مناطق مغزی تعریف شده است. آستانه گیری یک گام ضروری برای استفاده از نمودارهای باینری مشتق شده از داده های ارتباطی عملیاتی است. با این حال، هیچ توافقی در حال حاضر در مورد آستانه استفاده می شود وجود دارد، و اندازه گیری شبکه و کنتراست گروه ممکن است در سراسر آستانه ناپایدار باشد. با این وجود، تجزیه و تحلیل شبکه کل مغز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد با یافته هایی که معمولا در آستانه دلخواه یا دامنه آستانه گزارش می شود. این مطالعه به دنبال بررسی میزان ثبات شبکه در سطح آستانه در یک مجموعه داده های ارتباطی عملکردی حالت استراحت است. اندازه گیری های شبکه بر اساس آستانه های مبتنی بر همبستگی (بر اساس همبستگی) و متناسب (مبتنی بر اسپاریسیت) انجام شد و بین جنس و گروه سنی مقایسه شد. به طور کلی، اندازه گیری های شبکه در سراسر آستانه های مطلوب ناپایدار است. به عنوان مثال، جهت تفاوت های گروه در اندازه گیری شبکه داده ممکن است بسته به آستانه تغییر کند. اندازه گیری های شبکه در بین آستانه های متناسب پایدار تر است. این نتایج نشان می دهد که هنگام استفاده از آستانه ها به داده های اتصال قابلیت اطمینان و هنگام تفسیر نتایج از مدل های نمودار دوتایی، باید احتیاط شود.