Disrupted cortico-cerebellar connectivity in older adults

پیری سالم با کاهش در انواع توانایی های شناختی و حرکتی کاهش می یابد. یک درک بهتر از مغز پیری ممکن است در توضیح ساختارهای عصبی این اثرات رفتاری کمک کند. تحقیقات مربوط به اتصال حالت مغز به حالت استراحت بینش را به آسیب شناسی و به برخی از آنها، پیری سالم ارائه کرده است. با توجه به نقش مخچه در هر دو رفتار حرکتی و شناختی، و همچنین کاهش حجم شناخته شده آن با سن، بررسی شبکه های مخچه ممکن است بر پایه های عصبی از کاهش عملکرد کاربردی مرتبط با سن متمرکز شود. ما شبکهای حالت استراحت لوبولهای نیمکره راست و درون مخچه را در یک گروه از سالمندان سالخورده بزرگ مقایسه کردیم و آنها را با افراد سالخورده مقایسه کردیم. ما گزارش می کنیم که اتصال به شبکه دولتی استراحت کورتیکواستروئیدی متوقف شده در بزرگسالان سالمند قطع شده است. این نتایج حتی با کنترل حجم حجم مخالف، نسبت سیگنال به نویز و نسبت نویز سیگنال به نوسان می شود. به طور خاص، اختلال در اتصالات مخچه هم با استریاتوم و هم در لبه فضایی مداوم وجود دارد. ارتباط بین قدرت اتصال و هر دو عملکرد حسگر حرکتی و عملکرد شناختی نشان می دهد که تعامل مخچه با شبکه حالت پیش فرض و مسیرهای استریاتیکی با عملکرد بهتر در افراد مسن همراه است. این نتایج درک ما از شبکه های دولتی استقرار مغز پیری را دربر می گیرد تا شبکه های کورتیکو مغز را شامل شوند و نشان می دهد که اختلاف سن در قدرت اتصال شبکه برای رفتار بسیار مهم است.