Impacts of animal genetic gain on the profitability of three different grassland farming systems producing red meat

بهره وری حیوانات در نیمه دوم قرن بیستم با بهره گیری از ویژگی های مطلوب با استفاده از ژنتیک به سرعت در حال افزایش است. ارزیابی تأثیر افزایش تولید ژنتیکی بر سودآوری سیستم های مزرعه بر اساس استفاده از شاخص های اقتصادی به ارزش تولید اضافی در هر واحد خوراک مورد نیاز است. با این حال تأثیر بر عملکرد کل سیستم مزرعه اغلب نادیده گرفته می شود. در این تحقیق تأثیر افزایش ژنتیکی گوسفند، گوشت گاو و گوزن در عملکرد سه سیستم مختلف کشاورزی دام (گوسفند و گوشت گاو، گوسفند مخلوط، گوشت گاو و گوزن و تنها گوزن) در چهار منطقه مجزا مناطق اقیانوس آرام نیوزیلند مورد بررسی قرار گرفته است. یک مدل بهینه سازی سیستم مزرعه ای که حداکثر سود مزرعه را با بهینه سازی تخصیص خوراک دام، برای تجزیه و تحلیل مورد استفاده قرار داد. سناریوها با استفاده از تغییرات اقلیمی در طی یک دوره 10 ساله در هر منطقه تکرار می شوند. پیش بینی می شود که افزایش بهره وری حیوانات در تمام شرکت های کشاورزی و محیط های آب و هوایی مورد بررسی قرار گیرد، صرف نظر از شرایط محیطی کمبود رطوبت خاک در تابستان و زمستان سرد و تابستان. افزایش سودآوری نتیجه ترکیبی از تعاملات در مزرعه است، از جمله نیاز به حیوانات سرمایه کمتری برای استفاده از منبع تغذیه ثابت در همان زمان به عنوان حیوانات اولیه که سریع رشد می کنند و به زودی در وزن سنگین تر زندگی می کنند فروخته می شود. این تجزیه و تحلیل سیستم مزرعه نشان می دهد که دامنه قابل توجهی برای توسعه صنعت گوزن و غیر از ابزار مدیریت مرتع وجود دارد، گاو گوشت گاو در آینده به اهمیت کمتری برخوردار است، زیرا گونه های حیوانی کمتری نسبت به گوسفند و گوزن است.