Co-products from a biofuel production chain in crop disease management: A review

اهمیت اقتصادی زنجیره های تولید زیستی سوخت در سال های آینده افزایش خواهد یافت و منبع امیدوار کننده محصولات همکاری است که برای سیستم های کشاورزی پایدار مفید هستند. با این حال، استفاده از محصولات همکاری که از زنجیره های تولید زیست سوخت حاصل می شود، به خصوص برای مدیریت بیماری های زراعی، ناحیه مورد مطالعه در جامعه تحقیقاتی است. مواد جامد مایع و جامد که مربوط به خروجی های سوخت زیستی مورد علاقه خاصی در حفاظت از محصولات می باشند عبارتند از: 1) وعده غذایی بذر روغن و گلیسیرین حاصل از زنجیر بیودیزل، 2) زباله های مایع منفجره بخار حاصل از بیوتکنول 2 نسل زنجیره ای، و 3) زغال چوب (زیستی) حاصل از پیلوریس زیست توده گیاهی است. جالب است که شامل کمپوست های سرکوبگر که توسط کمپوست زباله های کشاورزی و زیست توده خام حاصل از زنجیره های مختلف زیست سوخت به دست می آیند. این مرور کلی ماهیت، اثرات، مکانیسم ها، کاربردهای احتمالی و استفاده از محصولات مهم جامد و مایع که از فرآیندهای صنعتی به دست می آید، خلاصه می شود، تمرکز بر خروجی های زیست محیطی نسل 2 برای کنترل اقتصادی مهم بیماری های گیاهی است که از طریق پاتوژن های حاصل از خاک ایجاد می شود. هدف این مقاله، بررسی مطالعات موجود در مورد دیدگاه های اشتغال زیستی سوخت های زیستی در تولید محصولات زراعی در حفاظت از محصول با مشخص کردن دو مفاهیم مهم در سیستم های کشاورزی پایدار: 1) اثرات احتمالی این مواد آلی از نظر تعامل با جمعیت های سودمند خاک میکروبی و 2) روابط احتمالی این مواد ارگانیک از لحاظ تعامل با فرایندهای فیزیولوژیکی و زیست محیطی سیستم های پراکنده گی. این تمایز به تعریف خوبی از مزایای بالقوه محصولات زیستی سوخت زیستی با توجه به اصلاحات ارگانیک سنتی که معمولا در حفاظت از محصولات استفاده می شود، امکان پذیر است. از این بررسی آشکار است که تولیدات زنجیره ای زیستی سوخت دارای پتانسیل بالایی هستند، اما گاهی اوقات کنترل بیماری های نامتجانس را محدود می کنند که استفاده آنها را در حفاظت از محصولات محدود می کند. شکی نیست که مزایای محصولات زیستی سوخت زیستی بیش از نقاط ضعف آنها است، اما تأثیر این روش برای جمعیت پاتوژن و سرکوب بیماری ها اغلب غیر قابل پیش بینی است.