کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6461698 1421863 2017 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Public green spaces and human wellbeing: Mapping the spatial inequity and mismatching status of public green space in the Central City of Shanghai
ترجمه فارسی عنوان
فضاهای سبز عمومی و سلامت انسان: نقشه برداری نابرابری فضایی و عدم هماهنگی وضعیت فضای سبز عمومی در شهر مرکزی شانگهای
کلمات کلیدی
دسترسی، رکورد ثبت نام، بی عدالتی محیطی، فضای سبز عمومی، گروه های آسیب پذیر اجتماعی
ترجمه چکیده
فضاهای سبز عمومی، با توجه به مزایای اجتماعی، اقتصادی و محیطی متنوع که می توانند ارائه دهند، فضاهای سبز عمومی هستند و برای شهرک های شهر ضروری هستند. با این حال، فقدان دانش در مورد تخصیص و دسترسی به وضعیت به طور مداوم مانع از مناسب بودن و عقلانیت پیگیری برنامه ریزی فضای سبز، که در نهایت می تواند زیان و پایداری شهرستانها را مختل کند. این مطالعه تفاوت های موجود در دسترسی به فضای سبز عمومی برای شهروندان شهری و عدم همبستگی فضایی در فضای سبز عمومی، بازدیدکنندگان ساکنین و مطالبات گروه های آسیب پذیر اجتماعی در شهر مرکزی شانگهای را ارزیابی می کند. نتایج نشان می دهد که تفاوت های موجود در دسترسی فضای سبز عمومی مربوط به وضعیت اجتماعی و وضعیت سازندگی خانوار است. مناطق فرعی با موقعیت اجتماعی بالاتری یا نسبت های بیشتر خانواده های خانواده که توسط فرزندان و متاهلان تشکیل شده اند، دسترسی به فضای سبز بهتر را دارند. در مقابل، مناطق زیرزمینی با ابعاد بزرگتری از جمعیت های بیکار و سالم به طور ناگهانی دسترسی به فضای سبز عمومی را بدتر می کند. به میزان معینی، این دسترسی محدود شده را می توان به عنوان یک بی عدالتی محیط زیست دانست. علاوه بر این، عدم هماهنگی بین فضای سبز عمومی، بازدیدکنندگان ساکنان و خواسته های گروه های آسیب پذیر اجتماعی، در فضا متفاوت است، که نشان دهنده مشکلات بالقوه کمبود منابع، عدم تقارن عرضه و تقاضا، کمبود و تراکم است. یافته ها می توانند بین برنامه ریزان شهری و سیاست گذاران به منظور بهینه سازی منابع عمومی فضای سبز و به طور مساوی فضایی سبز عمومی را برای ساکنین شهر، به ویژه گروه های آسیب پذیر مانند کودکان، سالمندان و بیکاران فراهم کنند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
پیش نمایش مقاله
فضاهای سبز عمومی و سلامت انسان: نقشه برداری نابرابری فضایی و عدم هماهنگی وضعیت فضای سبز عمومی در شهر مرکزی شانگهای
چکیده انگلیسی
Public green spaces are fundamental and indispensable to urban settlements, given the diverse social, economic and environmental benefits that they can provide. However, the absence of knowledge regarding the allocation and access status quo consistently hinders the suitability and rationality of follow-up green space planning, which could eventually impair the livability and sustainability of cities. This study evaluates disparities in access to public green space for urban residents and the spatial mismatches among public green space provision, residents' visits and the demands of socially vulnerable groups within the Central City of Shanghai. The results show that disparities in public green space accessibility exist pertaining to social status and household composition status. Sub-districts with higher social status or larger proportions of family households composed by children and married inhabitants tend to have better public green space access. In contrast, sub-districts with larger proportions of aged or unemployed populations unexpectedly show worse public green space access. To a certain degree, this reduced access can be considered to be an environmental injustice. Additionally, the mismatches among public green space provision, residents' visits and the demands of socially vulnerable groups are observed to vary in space, indicating potential problems of resource shortage, supply-demand mismatch, underuse and congestion. The findings could offer urban planners and policy-makers insights into optimizing public green space resources and equitably providing proximal public green space to urban residents, especially vulnerable groups, such as children, the elderly and the unemployed.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Urban Forestry & Urban Greening - Volume 27, October 2017, Pages 59-68
نویسندگان
, , ,