A practice based approach to forest governance

"جنگلداری" اشاره به شیوه های جدید تنظیم در بخش جنگل، از قبیل ابزارهای غیر متمرکز، ابزارهای مبتنی بر جامعه و سیاست بازار و روش های مدیریت است. مبنای اصلی نظری آن شامل دو مدل جریان اصلی است: انتخاب منطقی و غیر نوستالژیک. از آنجا که این مدل ها بر مفهوم سازی مشکلات "اجتماعی" پایبند هستند، این مقاله به اصطلاح "رویکرد مبتنی بر عمل" پیشنهاد می کند که درک جامع از پویایی های اجتماعی مربوط به درختان، جنگل ها و تنوع زیستی را ارائه می دهد. این تلاش می کند فراتر از بعضی از دوگانگی های قدیمی در نظریه های اجتماعی مانند موضوع و شی، انسان و طبیعت و آژانس و ساختار باشد. سه مفاهیم حساسیت - آژانس واقع شده، منطق عمل و عملکردی - معرفی شده است و کاربرد آن با تعدادی از نمونه های از شیوه های اداره جنگل: مدیریت جنگل مشترک در هند، مدیریت غیرمتمرکز جنگل در بولیوی و ساخت مجموعه های داده های زیستی در اروپا نشان داده شده است. این مقاله همچنین به برخی انتقادات که این رویکرد دریافت کرده است اشاره می کند.