'Yes we are inclusive': Examining provision for young people with disabilities in community sport clubs

دو دهه گذشته در استرالیا شاهد طیف وسیعی از سیاست ها و استراتژی هایی هستیم که با هدف ترویج پذیرش جوانان معلول در کلان باشگاه های ورزشی اصلی انجام می شود. در حالی که تحقیقات در سطح نهادی، مشکلات مربوط به برنامه های اصلی را برجسته کرده اند، مطالعات اندکی مورد بررسی قرار گرفته است که چگونه باشگاه های مردمی، به عنوان مولفه های اصلی بخش عرضه خدمات جامع، به دنبال چنین شرایطی هستند. بنابراین، در این مقاله، نویسندگان تحلیل انتقادی از شیوه هایی را که در آن باشگاه ها با خط مشی های درگیر در عمل مشارکت می کنند، ارائه می دهند. به لحاظ نظری، نویسندگان بر پایه مفهوم تصویب سیاست و جامعۀ آموزشی تمرکز می کنند. از طریق تجزیه و تحلیل مصاحبه نیمه ساخت یافته با داوطلبان باشگاه، یافته ها سه حوزه کلیدی را نشان می دهد. اولا اهمیت داوطلبان فردی در ایجاد و توسعه خدمات درون باشگاه ها؛ ثانیا، ماهیت جداییناپذیری وضعیت معلولیت در باشگاهها؛ و سوم اینکه این سیاست ها باعث می شود که باشگاه به تمرکز بر اشکال محدود مشارکت که منجر به مسیر رقابتی شده و ساختار اصلی ورزش اصلی را تشویق می کند، تشویق کند. در نتیجه، نویسندگان مفهوم محتوا را که در سیاست و عمل ارائه شده اند، مشکل می کنند، و پیشنهاد می کند که چنین الزاماتی یک رویکرد جامع را تشویق نمی کنند.