A decision model for recommending which building occupants should move where during fire emergencies

این مقاله یک مدل تصمیم برای مدیریت جابجایی ساختمان های ساکنان در حوادث هوایی را توصیف می کند. راهنمایی های موجود در حال حاضر از عمل استاندارد، مدل سازی خروج، کدهای و مقالات پژوهشی، برای ارائه کمک بسیار به افرادی که به مسئولیت جایی که گروه های اشغالگران باید با توجه به یک سناریوی آتش سوزی در نظر گرفته شود، بیش از حد عمومی است. مدل تصمیم گیری جنبش ساکنان که در این مقاله توضیح داده شده، از سه پرسش اساسی بله-نه برای تقسیم ساکنان ساختمان در گروه های اضطراری استفاده می کند. برای هر گروه خاص، مدل تصمیم گیری یکی از دو اقدام اساسی را توصیه می کند: (1) مردم در جایی که قبلا قرار دارند، باقی می مانند؛ یا (2) مردم به یک منطقه امن در داخل و یا خارج از ساختمان حرکت می کنند، از جمله ابزارهایی که آنها باید به مکان جدید توصیه شده سفر کنند. این مدل اطلاعات ورودی های اطلاعاتی را که برای تصمیم گیری در مورد بهترین راهبردهای استفاده شده برای گروه های اشغالی استفاده می شود، تعیین می کند، هرچند در برنامه ریزی اضطراری و برای حفظ آگاهی وضعیت مورد نیاز برای انطباق طرح زمانی که موقعیت ها به شیوه های غیر منتظره تکامل می یابد. با به وضوح تعیین اینکه کدام ساکنان باید از استراتژی ها استفاده کنند، این مدل راهبردهایی مؤثرتری را نسبت به آنچه که معمولا برای استراتژی های ساخت و ساز کامل تخلیه ساختمان ها، تخلیه ساختمان های جزئی، جابجایی ساختمان ها و پناه دادن در محل استفاده می شود، به کار می گیرد.