A behavioural comparison of route choice on metro networks: Time, transfers, crowding, topology and socio-demographics

درک رفتار مسافران عنصر کلیدی در برنامه ریزی حمل و نقل است. این مقاله مدل انتخاب مسیر برای شبکه های مترو را ارائه می دهد که مؤلفه های مختلف زمان و همچنین متغیرهای مربوط به تجربه انتقال، تلفیق قطار، توپولوژی شبکه و خصوصیات اجتماعی-دموگرافی را در نظر می گیرد. مدل انتخاب مسیر برای شبکه های زیرزمینی لندن و سانتیاگو مترو اعمال می شود تا مقایسه پروسه تصمیم گیری کاربران در هر دو شهر انجام شود. همانطور که همه متغیرها از لحاظ آماری قابل توجه هستند، می توان تایید کرد که کاربران حمل و نقل عمومی در هنگام انتخاب مسیرها عناصر متنوع زیادی را در نظر می گیرند. مسافران در حالی که در لندن ترجیح می دهند برای پیاده روی وقت بگذارند، در سانتایگو ترجیح می دهند زمان انتظار را صرف کنند. کاربران مترو سانتهوگو بیشتر مایل به سفر در قطارهای شلوغ از کاربران زیرزمینی لندن هستند. هر دو گروه کاربر پس از کنترل برای زمان صرف شده برای انتقال، تمایلی برای انتقال ندارند، اما نگرش های متفاوت نسبت به انتقال صعودی و نزولی. عوامل توپولوژی ارائه شده در یک نقشه مترو تحریف شده از لحاظ توپولوژی واقعی برای تصمیم گیری در انتخاب مسیر مسافران مهم تر است.