کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6812047 1433786 2018 33 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Patients' attitudes towards and acceptance of coercion in psychiatry
ترجمه فارسی عنوان
نگرش بیماران نسبت به پذیرش و اجبار در روانپزشکی
کلمات کلیدی
درمان غیر مستقیم درمان اجباری، بستری شدن خویشتن داری - خودداری - پرهیز، استقرار، داروهای اجباری،
ترجمه چکیده
مداخلات اجباری برای بیماران روانپزشکی بحث انگیز است. تحقیقات در مورد اقدامات پیشگیرانه مختلف در سال های اخیر افزایش یافته است. در این مطالعه، نگرش بیماران نسبت به درک و مقابله با اقدامات قهرآمیز قبل از قبیله و همچنین تنظیمات آنها در رابطه با اقدامات اجباری و گزینه های احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 213 بیمار که تحت فشار و 61 مورد بیمار قرار داشتند (بیمارانی که به صورت داوطلبانه در یک بیمارستان ماندند و بدون درمان اجباری بودند) از سه بخش حاد از طریق مصاحبه های تخصصی و پرسشنامه در چارچوب یک آزمایش طبیعی مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی ها شامل یک پرسشنامه جدید خود و همچنین ابزار اندازه گیری روانپزشکی بود. بیمارانی که تحت فشار قرار گرفته بودند، از کنترل در هر دو نشانه و بینش به بیماری خود اختلاف نظر داشتند. همانطور که انتظار می رود، یک اقدام غیر غیر مجانی (به عنوان مثال، استفاده از یک اتاق نرمال، مشاهده در انزوا) توسط بیماران بهتر از اقدامات تهاجمی پذیرفته شد؟ (مانند محدودیت مکانیکی، داروهای مجبور). داروهای اجباری و محدودیت مکانیکی نسبت به بستری شدن غیرقانونی، انزوا و نظارت تصویری کمتر پذیرفته شده بودند. درک روشنی از اقدامات اجباری طی دوره درمان افزایش یافت. علاوه بر این، بیماران تعدادی از گزینه های کاهش فشار در بخش ها، به ویژه موسیقی و تمرینات را ارزیابی کردند. یک زیرگروه بزرگ اظهار داشت که آنها مایل به بحث در مورد پذیرش در آینده با کارمندان هستند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی روانپزشکی بیولوژیکی
چکیده انگلیسی
Coercive interventions for psychiatric patients are controversial. Research on different preventive measures has increased over the last years. The present study examined patients' attitudes towards and understanding of previously experienced coercive measures as well as their preferences related to coercive measures and possible alternatives. In total, 213 patients who had experienced coercion and 51 patient controls (patients staying voluntarily on a closed ward with no coercive treatment) from three acute wards were examined via expert interviews and questionnaires in the framework of a naturalistic trial. Assessments included a new self-developed questionnaire as well as instruments measuring psychopathology. Patients who had experienced coercion differed from controls in both symptoms and insight into their illness. As expected, “noninvasive measures” (e.g., the use of a “soft room,” observation in seclusion) were better accepted by patients than “invasive measures” (e.g., mechanical restraint, forced medication). Forced medication and mechanical restraint were less well accepted than involuntary hospitalization, seclusion, or video surveillance. The retrospective understanding of coercive measures increased over the course of treatment. In addition, patients rated a number of options for reducing coercion on the wards, particularly music or exercises. A large subgroup indicated they would like to discuss future admissions with the staff.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Psychiatry Research - Volume 260, February 2018, Pages 478-485
نویسندگان
, , , ,