A meaningful life is worth living: Meaning in life as a suicide resiliency factor

با توجه به میزان بالای خودکشی در سراسر جهان، ضروری است که فاکتورهایی را انتخاب کنیم که می توانند به خودکشی تسلیم شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی و بررسی معنی و مفهوم در زندگی به عنوان فاکتورهای انعطاف پذیری احتمالی می باشد. ما فرض کردیم که وجود، و نه جستجوی معنایی در زندگی، پیش بینی می کند که افکار خودکشی در طی یک دوره زمانی هشت هفته ای کاهش یافته و شانس طول عمر خودکشی را کاهش داده است. ما همچنین یک فرضیه زیر را مورد بررسی قرار دادیم که حضور، و نه جستجو در معنای زندگی، می تواند رابطه بین دو متغیر مرتبط با نظریه روان شناختی بین فردی خودکشی (یعنی سختی ادراک شده و وابستگی خنثی) و عقاید خودکشی را در میان بگذارد. نتایج ما عموما در حمایت از فرضیه ما بود: حضور معنی در زندگی پیش بینی شده، افکار خودکشی را در طول زمان کاهش داد و شانس کمتر زندگی در یک اقدام انتحاری. به طور شگفت انگیز، جستجو برای معنی در زندگی نیز پیش بینی کاهش افکار خودکشی در طول زمان. در نهایت، جستجو برای وجود، اما عدم وجود معنای زندگی، عامل ارتباط بین متغیرهای تئوری روانشناختی بین فردی و افکار خودکشی است. این یافته ها نشان می دهد که مداخلات در معرض معنی در زندگی ممکن است برای کاهش خطر خودکشی در افراد مفید باشد.