Risk and protective factors predicting multiple suicide attempts

در این مطالعه، متغیرهای دموگرافیک و بالینی بین اقدامات خودکشی اولیه و چندگانه مورد بررسی قرار گرفت و عوامل خطر و محافظتی مورد بررسی قرار گرفت. 228 بیمار مراجعه کننده به بخش اورژانس بعد از اقدام به خودکشی به دو گروه تقسیم شدند: اولین نفر (148 نفر، 9/64٪) و چندین نفر (80/80٪، 35.1٪). متغیرهای دموگرافیک، ویژگی های بالینی، عوامل مرتبط با رفتار خودکشی و منابع روانشناختی بین دو گروه مقایسه شده است. تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره به منظور بررسی عوامل خطر و محافظتی جهت پیش بینی چندین تلاش انجام شد. نتایج نشان داد که چندین نفر از جوانان، ازدواج نکرده، شدیدتر از روانپزشکی (مانند اختلال روانپزشکی، اختلال شخصیت، عملکرد پایین و سابقه خانوادگی خودکشی) و خودکشی (به عنوان مثال، افکار خودکشی تکراری / شدید / دائمی) منابع روانپزشکی (به عنوان مثال، استرس / منازعات بین فردی، روابط بین فردی متضاد، انسجام اجتماعی، پیشرفت های شخصی پایین، و توانایی کمتر برای کنترل احساسات) نسبت به کارکنان اول. شدت افکار خودکشی و روابط بین فردی متضاد، تلاش های خودکشی چندگانه را پیش بینی کرد، در حالی که بالاترین عملکرد عملکرد سال گذشته و سن بیش از 45 در برابر تلاش های خودکشی چندگانه محافظت می شد. این مطالعه نشان می دهد که اقدام های خودکشی چندین نمایه بالینی شدیدتری نسبت به اقدامات اول خودکشی دارند. علاوه بر این، کاهش شدت عقاید خودکشی، بهبود روابط بین فردی و افزایش سطح عملکرد اقدام کنندگان انتحاری ممکن است در جلوگیری از مجدد تلاش خودکشی اهمیت پیدا کند.