کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6819671 547494 2014 33 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
The effects of vasopressin deficiency on aggression and impulsiveness in male and female rats
ترجمه فارسی عنوان
اثرات کمبود وازوپرازین بر پرخاشگری و تکانشگری در موشهای صحرایی نر و ماده
کلمات کلیدی
ترجمه چکیده
نقش وازوپرسین در پرخاشگری در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفت. با این حال، وازوپرانسین نقش های پیچیده ای بر رفتار اجتماعی دارد که تحت تأثیر تجربه اجتماعی، انگیزه و زمینه های هورمونی قرار می گیرند، و این نشان می دهد که اثرات آن بستگی به شرایط افراد دارد. این فرضیه در اینجا با مطالعه تاثیر کمبود وازوپرانسین بر پرخاشگری در مردان باروری نابالغ و بازتولید شده، و همچنین در زنان شیرده، با اشاره ویژه به الگوهای و زمینه های رفتار حمله، مورد آزمایش قرار گرفت. ما همچنین تأثیرات بر تکانشگری، یک ویژگی رفتاری را که به شدت مربوط به تجاوز است، مورد مطالعه قرار دادیم. کمبود وازوپرسین بر روی پرخاشگری مردان مبتلا به باروری تأثیری نگذاشت، سهم حملات خشونت آمیز در مردان بدون تجربه و بدون تاثیر بر تعداد کل حمله، و کاهش تهاجم مادران را در مراحل اولیه و بعد شیردهی کاهش داد. اشکال خشونت آمیز در مرحله دوم، اما نه در مرحله اول، کاهش یافت. تغییرات در تجاوز به تغییرات کلی در رفتارهای مادران مربوط نمی شود. تکانشی در وظیفه تخفیف تاخیر به وضوح توسط کمبود وازوپرسین در زنان شیرده، اما نه مردان، کاهش می یابد. در مجموع، یافته های ما تایید می کند که وازوپرانسین بر روی پرخاشگری تأثیر می گذارد، اما نشان می دهد که این تأثیر بستگی به شرایط افراد دارد و تأثیر واپورزین بر تهاجم مادران همراه با تکانشگری است. جالب توجه است که اثرات کلی بر پرخاشگری و تأثیرات خاص بر حملات خشونت آمیز در هر دو جنس مردان و زنان متفاوت است، که به این نکته اشاره می کند که وازوپرازین نقش متفاوتی در توسعه شکل های تشدید تهاجم دارد.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری بیوشیمی، ژنتیک و زیست شناسی مولکولی علوم غدد
پیش نمایش مقاله
اثرات کمبود وازوپرازین بر پرخاشگری و تکانشگری در موشهای صحرایی نر و ماده
چکیده انگلیسی
The role of vasopressin in aggression received much attention in recent years. However, vasopressin has complex roles on social behavior, which are affected by social experience, motivation and hormonal background, suggesting that its effects depend on the condition of subjects. This hypothesis was tested here by studying the impact of vasopressin deficiency on aggressiveness in reproductively naive and reproductively experienced males, as well as in lactating females, with special reference to the patterns and contexts of attack behavior. We also studied effects on impulsiveness, a behavioral feature strongly related to aggression. Vasopressin deficiency did not affect aggressiveness in reproductively experienced males, decreased the share of violent attacks in reproductively inexperienced males without affecting total attack counts, and suppressed maternal aggression in both early and late phases of lactation; violent forms of attack were decreased in the latter but not the former phase. Changes in aggression appeared unrelated to general changes in maternal behaviors. Impulsivity in the delay discounting task was markedly decreased by vasopressin deficiency in lactating females but not males. Taken together, our findings confirm that vasopressin has an impact on aggressiveness, but show that this impact depends on the condition of subjects, and suggest that the effects of vasopressin on maternal aggression develop in conjunction with impulsivity. Interestingly, overall effects on aggression and specific effects on violent attacks dissociated in both males and females, which hints to the possibility that vasopressin has distinct roles in the development of escalated forms of aggression.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Psychoneuroendocrinology - Volume 47, September 2014, Pages 141-150
نویسندگان
, , , , , , ,