Developmental model of parent-child coordination for self-regulation across childhood and into emerging adulthood: Type 1 diabetes management as an example

توسعه افراد و خانواده های آنها از یک رابطه گرم و حمایتی سود می برد که موجب توسعه مهارت های خودکفائی خوب در کودک می شود که برای نتیجه گیری های مثبت رشد مثبت ضروری است. کودکان و والدین هنگام مواجهه با بیماری مزمن کودک با چالش های خاصی مواجه می شوند. یک مدل توسعه ارائه شده است که نشان می دهد که چگونه دخالت مثبت والدین با مهارت های خودمراقبتی فرزند (مقررات شناختی، احساسات و رفتار) که برای مدیریت سلامت مثبت ضروری است، هماهنگ است. این شامل الگوهای مختلف زمانی هماهنگی کودک و والدین (و دیگر روابط نزدیک) است که منجر به تجمع تحولات نظارتی می شود که مزایای برای مدیریت بیماری را به همراه می آورد. این فرایند از طریق دلبستگی در اوایل دوران کودکی آغاز می شود و به دوران کودکی و نوجوانی می رسد تا هماهنگی نظارت والدین و افشای اطفال را دربرگیرد که به عنوان زمینه آموزش برای گسترش روابط اجتماعی فراتر از خانواده در دوران بزرگسالی ظهور می کند. موارد خاص خانواده هایی که در معرض دیابت نوع 1 قرار دارند، برای نشان دادن ماهیت تعاملی و پویایی هماهنگی والدین و فرزندان در طول توسعه است. ما نتیجه گرفتیم که یک مدل توسعه همبستگی والدین و فرزندان، وعده برای درک نتایج سلامت مثبت است و ابزارهای روش شناختی و آماری جدید را برای بررسی توسعه هر دو کودک و والدین ارائه می دهد.