On optimal deployment of low power nodes for high frequency next generation wireless systems

توسعه اخیر سیستم های بی سیم و استانداردها با افزایش ثابت منابع اختصاص یافته طیف مشخص می شود. از آنجایی که محدوده فرکانس پایین تر نمیتواند میزان کافی پهنای باند را فراهم کند، باند های جدید در فرکانس های بالاتر اختصاص می یابند، که اپراتورها برای استقرار ایستگاه های پایه بیشتر برای اطمینان از پوشش مشابه و استفاده از طیف فرکانس های کارآمدتری استفاده می کنند. در تلاش برای انعطاف پذیری استقرار، اپراتورهای تلفن همراه می توانند از گره های کم قدرت استفاده کنند که می تواند یک سلول کوچک باشد که از طریق رله های متصل شده یا رله هایی که از همان طیف و تکنولوژی دسترسی بی سیم استفاده می کنند، متصل می شوند. با این حال، گرچه قدرت گره های کم قدرت انعطاف پذیری بیشتری را از لحاظ جایی که می توان آنها را مستقر کرد، فراهم می کند، همچنین چالش های جدیدی را ایجاد می کنند. به طور خاص، اغلب مواردی است که اپراتورها باید با دقت بین این که تعداد گره های کم قدرت بیشتر برای نصب در مقایسه با دستاوردهای احتمالی کل سیستم ضروری است، با دقت تعادل برقرار شود. بنابراین، در این مطالعه ما قصد داریم یک مدل طراحی کنیم که بتواند پیکربندی شبکه مطلوب را برای گره های کم قدرت کمک کند تا اپراتورهای شبکه را توسعه دهند. نتیجه مدل تحلیلی به وسیله شبیه سازی سطوح گسترده سیستم پویا، با استفاده از آن، ما تجزیه و تحلیل سیستم عملکرد کلی برای راه حل های به دست آمده را تکمیل می کنیم. ما همچنین نشان می دهیم که انحراف از تنظیمات بهینه می تواند عملکرد سیستم را به طور قابل توجهی بدتر منجر شود.